Wij kunnen onszelf verdedigen tegen wereldse invloeden die ons liefdevol streven om meer naar Gods gelijkenis te leven, teniet zouden willen doen. Jezus wees op enige van deze verraderlijke invloeden in zijn gelijkenis van de zaaier die uitging om zaad te zaaien (Luk. 8:5-15). In de parabel wordt verhaald dat een deel van het zaad in het midden van de doornen viel en een ander deel in goede aarde. Jezus legde zijn gelijkenis als volgt uit: “Het zaad is het Woord Gods. . . En dat in de doornen valt, zijn dezen, die gehoord hebben, en heengaande verstikt worden door de bekommernissen en rijkdom, en wellusten des levens en voldragen geen vrucht.” Maar de Meester vervolgde: “Dat in goede aarde valt, zijn dezen, die, het Woord Gods gehoord hebbende, het in een eerlijk en goed hart bewaren, en in volstandigheid vrucht voortbrengen. Het zaad van Waarheid ontkiemt en werpt vrucht af in ons leven naarmate we vol toewijding aan ons ware wezen als Gods gelijkenis uitdrukking geven. Dit zaad behoud de volmaaktheid, eeuwigheid en onvergankelijkheid van Waarheid zelf. Misschien laten we dit zaad wel eens aan de kant van de weg vallen, omdat we denken dat de bevelen van Christus niet voor ons bedoeld zijn. Of misschien onthouden we dat zaad voor een tijd de geestelijke grond die het nodig heeft om tot groei en bloei te komen. Of we laten andere belangen de groei van het zaad in de weg staan. Maar wanneer het eenmaal al is het maar de oppervlakte van onze gedachten beroerd heeft, dan blijft het zaad van Waarheid bij ons. Waarheid zelf bereidt ons voor haar zaad te ontvangen en de vruchten ervan te oogsten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten