Heerschappij over zonde

Het Nieuwe Testament vertelt ons dat Jezus in verzoeking werd geleid. De brief aan de Hebreeën (4:15) maakt ons duidelijk dat Jezus heel goed wist waaraan de mensen bloot stonden in hun leven en dat hij ‘in alle dingen, zoals wij, is verzocht geweest, doch zonder zonde’. De woorden ‘doch zonder zonde’ zijn essentieel om een juist beeld te krijgen van de manier waarop Christus Jezus de verzoeking tegemoet trad. Uit bijbelse beschrijvingen blijkt heel duidelijk dat hij de zonde aanpakte bij de deur van zijn bewustzijn en haar buitensloot voor zij kan binnendringen. Hij haalde het kwaad niet binnen en gaf het niet de kans zich in zijn denken te nestelen met levendige fantasieën, noch liep hij er enige tijd mee rond om te zien hoe aantrekkelijk het wel was. De Christus, waarvan Jezus de meest zuivere belichaming was, stelde hem in staat verzoeking vierkant tegemoet te treden, haar kracht te weerstaan en haar uit te werpen, om zodoende zijn heerschappij over zonde onomstotelijk vast te stellen. Hoe de Verlosser verzoeking aanpakte en overwon, wordt duidelijk in de beschrijving die Mattheüs geeft van Jezus’ ervaring in de woestijn, waar hij zich had teruggetrokken om er te vasten. Na afloop werd zijn geloof zwaar op de proef gesteld. In alle gevallen reageerde Jezus onmiddellijk op de verzoeking. Hij haalde die niet binnen om er over te dromen. Op staande voet verwierp hij deze leugens en weerlegde ze met een passende bijbelse waarheid. De verleidingen kwamen geen stap verder in zijn bewustzijn of in zijn leven, want hij zag ze voor wat ze werkelijk waren - leugens, zonder enige substantie en gespeend van elke werkelijke belofte van geluk.