Weerspiegeling

De woorden die in Christian Science gebruikt worden om de mens als Gods idee te beschrijven - uitdrukking, uitstraling, openbaringswijze, manifestatie, beeld, gelijkenis  - duiden allemaal op een activiteit die naar buiten is gericht, de weerspiegeling van de aard en het karakter van het goddelijke. Deze leer gaat uit van het feit dat het koninkrijk der hemelen in de mens aanwezig is en dat het de aard van de mens is om dit ware wezen te weerspiegelen. Aan de andere kant biedt over het algemeen genomen de sterfelijke, stoffelijke kijk op het leven een totaal ander beeld. Die is meer gericht op de activiteit van het “hebben”, een zelfzuchtig verkrijgen of verzamelen. Wanneer het sterfelijk gemoed ons uitgangspunt is, met zijn opvatting van gebrek, leegheid, beperking, dan hebben de gedachten de neiging zich naar binnen te richten, waar zelfzucht heerst met een negatieve, verkwistende mentaliteit die alles absorbeert als een spons en waar de mens verzonken raakt in materialisme. Dit is het direct tegengestelde van geestelijke weerspiegeling. Een juiste denkwijze heeft een geweldige invloed op iemands ontwikkeling, zijn kracht, bescherming, geluk en welzijn. Juist begrepen is de mens een complete idee. Omdat hij uit Beginsel voortkomt, is hij een toonbeeld van kracht, niet van zwakheid. Wij brengen de aard van God tot uitdrukking in ons vermogen om te denken en te handelen in lijn met het goddelijk Gemoed.