Wedergeboren

De verloren zoon bereikte “de voleinding der wereld” toen hij de dwaasheid van de zonde inzag en zich ervan afkeerde. Toen werd zijn rechtmatig erfdeel voor hem zichtbaar en werd hij wedergeboren in een nieuwe wereld. De voleinding der wereld wordt soms afgeschilderd als een vreselijke ramp. Maar het is heel goed mogelijk dat iemand deze ervaart zonder drastische omwentelingen als zijn denken ontvankelijk is voor de waarheid. Wanneer eigenwil volhardt, dan zou de voleinding wel eens rampzalig kunnen zijn. Maar dit hoeft niet zo te zijn als ons denken gewillig en ontvankelijk is. Het is heel goed mogelijk zonder strijd op de openbaring van de Waarheid te reageren. Maar de nietsheid van het kwaad en de zonde moet uiteraard aan het licht gebracht worden. De Bijbel spreekt over God als “een verterend vuur.” (Deut.  4:24) Ons is aangeraden het kaf te verbranden. Het verbranden van het kaf is zelfovergave. Dat wil zeggen de opvattingen van het sterfelijk gemoed, het geloof aan zonde en ziekte, aan leven en intelligentie in de stof. We moeten bereid zijn ons denken discipline op te leggen, ons van de stof naar Geest te keren. Naarmate de feiten van het ware zijn ons duidelijk worden - de alheid van God, het goede, en de volmaaktheid van de mens - zal het kaf uit ons bewustzijn verdwijnen totdat zijn nietsheid wordt begrepen. En zo is het dat genezing plaatsvindt. De genezingsmacht van de Christus zal zich steeds duidelijker manifesteren.