Een verbond

Wanneer mensen verontrust worden door gebeurtenissen die hun wereld beïnvloeden zoeken zij vaak bij anderen leiding en zekerheid. Indien we behoefte voelen anderen te raadplegen over zaken die zó ernstig en zó dringend zijn, doen we er verstandig aan te kijken naar hen die dicht bij God hebben geleefd - naar de mensen wier inzichten op een tijdlozer en vastere basis dan persoonlijke meningen of menselijke gissingen gegrond zijn. De Bijbelfiguur Noah was zo’n man. Op velerlei wijze voelde hij Gods tegenwoordigheid en volgde hij Zijn leiding. Noah’s begrip van God en Zijn boodschap voor de mensheid kwamen op een kritiek moment. Er waren enorme moeilijkheden - in feite zoveel, dat de mensen op grote schaal overspoeld werden door hun geloof in materialisme. De mensheid ging vrijwel te gronde in de zondvloed die volgde. En de afschrikwekkende mogelijkheid dat dit ons kan gebeuren, vindt zijn weerklank in het menselijk bewustzijn. Zou dat kunnen? Zou de mensheid in onze tijd bijna geheel weggevaagd kunnen worden? Noah kon niet het geringste vermoeden hebben gehad van de kansen op totale vernietiging van de wereld in de eenentwintigste eeuw - met zijn eigen soort zondvloed. Maar hij ontwaarde voor zichzelf en alle anderen een belofte van God, bezegeld, zoals het boek Genesis dat beschrijft, door het teken van de regenboog: “En Ik richt Mijn verbond op met u, dat niet meer alle vlees door de wateren van de vloed zal worden uitgeroeid; en dat er geen vloed meer zal zijn, om de aarde te verderven. . . Dit is het teken van het verbond, dat Ik geef tussen Mij en tussen u, en tussen alle levende ziel, die met u is, tot eeuwige geslachten” (Gen. 9:11,12). De sterfelijke gedachtengang die speelt met de plausibiliteit van een beperkte (kernwapen)oorlog tussen volkeren - of, erger met de mogelijkheid dat een algemene holocaust onvermijdelijk is - valt weg voor het begrijpen van de waarheden die ten grondslag liggen aan hetgeen God door Noah aan de wereld openbaarde. Wij kunnen echter niet op onze lauweren gaan rusten en Gods water over Gods akker laten lopen. Gods belofte kwam in de vorm van een verbond - en dat vereist een verbintenis van twee kanten.