Waardevol en geliefd

Mrs. Eddy spreekt met diepe genegenheid en liefde over de Verlosser; zo bijvoorbeeld in een van haar kerstboodschappen: “Volgens de zintuigen was Jezus de zoon der mensen; in de Wetenschap is de mens de zoon van God. De stoffelijke zintuigen konden de Christus, of de zoon van God, niet waarnemen; Jezus’ benadering van deze bestaanstoestand maakte hem tot de Christus-Jezus, de Godgelijkende, de gezalfde” (Misc.Wr. p. 161). Verderop zegt ze: “Slechts drie jaar een Verlosser in mensengedaante! toch zijn de fundamenten die hij legde even eeuwig als de Waarheid, hun voornaamste hoeksteen” (Misc.Wr.p.163). Hebben wij voldoende afstand genomen van de onjuiste, sterfelijke opvatting over de mens om de betekenis van het luisterrijke feit te begrijpen, dat de mens de zoon van God is en dat hij waardevol is in Zijn ogen - werkelijk dierbaar en waardevol? We horen zoveel over dingen die waardeloos zijn - over de namaakmens als een verworpene, een schurk, of een waardeloos persoon. Maar door te erkennen dat we waardevol en geliefd zijn worden we in staat gesteld verder te zien en een toenemend begrip van God oneindig liefde voor ons allen te krijgen. In Jezus’ ogen was iedereen waardevol. Hij zag de mens zoals God hem ziet en dit juiste inzicht was de genezende factor.