Nieuwe inspiratie

Waarschijnlijk hebben de meesten van ons zich wel eens het slachtoffer gevoeld van de omstandigheden - een periode van wanhoop en een onzekere toekomst die niet bepaald een belofte lijkt in te houden. Onbewust zijn we dan misschien geneigd te gaan berusten in een soort ongezonde somberheid. Ook de psalmist kende deze depressieve gevoelens toen hij schreef: “Wat buigt gij u neer, o mijn ziel? en wat zijt gij onrustig in mij?” Maar teneergeslagenheid deed zijn vertrouwen in God niet wankelen. Hij stelde zijn pogingen dat probleem op te lossen niet uit, want zijn volgende woorden bevatten een antwoord op die naargeestige gedachten: “Hoop op God, want ik zal Hem nog loven; Hij is de menigvuldige Verlossing van mijn aangezicht, en mijn God.” (Ps. 43:5) Hoop is het vertrouwen op God, het blijven volhouden, het bidden met verwachting. Ook als wij willen weigeren toe te geven aan sombere en duistere gevoelens is het noodzakelijk dat we ons tot God, of het goddelijk Gemoed, wenden voor nieuwe inspiratie - voor een beter begrijpen van dat Gemoed en zijn heerschappij over de mens. Als ons gebed ons niet de gemoedsrust schijnt te geven die we verlangen, kan dit in feite een nuttige wenk zijn - een teken ons gebed te verdiepen.