Oneindige weerspiegeling

Beschouwen wij onszelf en anderen als stoffelijke wezens, dan staan wij voor het dilemma wat te doen om het leven van dit organisme te verlengen zonder al te veel risico's. Zijn wij opgevoed in de overtuiging dat dit stoffelijke model ons ware wezen is? Of gaan wij uit van een heel ander model, van het geestelijk model dat Christus Jezus ons voorhoudt? Bij dit laatste model wordt spoedig duidelijk dat lichamelijke cycli en mentale en fysieke aftakeling niet in staat zijn ook maar de geringste invloed uit te oefenen op het werkelijke leven van Gods schepping. De Bijbel zegt dat wij gemaakt zijn naar het beeld en de gelijkenis van God. En daar God Geest is, moet Zijn gelijkenis geestelijk zijn, niet stoffelijk. De substantie van het geestelijke is tijdloos en niet onderhevig aan verval. Daarmee komt ongetwijfeld de vraag op of we er omheen kunnen dat we ouder worden als de jaren verstrijken? Wij geven uitdrukking aan kwaliteiten die blijvend zijn: vriendelijkheid kent geen jaren, eerlijkheid is niet van een dag, onschuld is doodloos. En zo zijn ook schoonheid, gezondheid en kracht boven tijd en pijn verheven en hebben een geestelijke basis. Is vrees een deel van ons verwachtingspatroon, of afhankelijkheid en nutteloosheid na jaren van activiteit? God heeft ons geschapen om uitdrukking te geven aan onze werkelijke, geestelijke aard. En dit karwei neemt geen einde, is nooit vervelend, vermoeiend of moeilijk. Het geeft ons bestaan zin. Het is niet meer of minder dan moeiteloze, oneindige weerspiegeling.