Geloof in dualisme

Wat zou Jezus bedoeld kunnen hebben toen hij zei: “Ik en de Vader zijn één”? Het moet zijn bedoeling geweest zijn aan te geven dat het gevolg, of de mens, altijd één is met zijn oorzaak, of God. Als wij die twee konden scheiden, zouden wij een oorzaak zonder gevolg hebben, of God zonder de mens. En een dergelijke scheiding is metafysisch en wetenschappelijk gesproken onmogelijk. Al onze moeilijkheden kunnen direct teruggebracht worden tot dit verkeerde geloof in dualisme - de mens gescheiden van God. En de oplossing van al onze problemen kan gevonden worden in eenheid - de mens voor eeuwig verenigd met God. Als wij in onze gebeden hebben geprobeerd een kloof te overbruggen die niet bestaat, kunnen wij deze poging nu staken. Wij hoeven ons niet op te werken naar het toppunt van inspiratie. Wij moeten uitgaan van het feit dat wij al op het toppunt van inspiratie zijn. Laat God ons Zelf Zijn eigen aard verklaren, en laat deze verklaring de substantie van onze gebeden vormen. Laat God Zelf de loop van uw gebeden bepalen. Als wij ons Vader-Gemoed de engelengedachten voor onze gebeden laten leveren, zullen wij merken dat ons bewustzijn wemelt van een oneindige variatie van Christus-ingevingen, die ons de vreugde van onze verlossing zullen teruggeven.