Zoonschap

Wij zijn allemaal zo veel meer dan wat aan de oppervlakte waarneembaar is. Naarmate wij ons het feit eigen maken dat de kracht van goedheid en gezondheid en wijsheid permanent deel uitmaakt van ons werkelijke zelf, gaan wij anders reageren op onze medemensen en iets meer zien van de oneindige mogelijkheden en we zullen minder vlug geneigd zijn iets als onvermijdelijk te bestempelen. Het leven heeft een geestelijke grondslag. Zelfs wanneer wij er een puinhoop van maken, komt de idee van de mens als de uitdrukking van God steeds weer naar voren. Jezus noemde het zoonschap. De apostel Paulus gebruikt de meer algemene termen van een nieuw zelf. Maar hoe het ook genoemd wordt, als wij gaan zien dat de uiteindelijke werkelijkheid van het leven goddelijk en goed is, dan gaan wij begrijpen dat deze uiteindelijke werkelijkheid tevens het tegenwoordige bestaansfeit is. Als we het leven gaan zien van dit geestelijke standpunt geeft ons dat kracht en de zekerheid die de grondslag vormen van christelijke genezing en wedergeboorte. Het stelt ons in staat met vooropgestelde meningen en angstgevoelens af te rekenen en verschillen achter ons te laten. Dan kunnen wij bidden: “Vader wat wilt Gij dat ik doen zal?”