Triomf van Waarheid

Wanneer de deur naar geestelijk begrijpen opengaat wordt God zichtbaar als oneindige goddelijke Geest en de mens als Gods geestelijke weerspiegeling of beeld. En materie is niet substantiële werkelijkheid, maar een illusie van de stoffelijke zinnen. Deze waarheden moesten Jezus in staat hebben gesteld te genezen en de onsterfelijkheid aan te tonen door zijn opstanding. Het was een bewijs van de uiteindelijke triomf van Waarheid over dwaling, van Geest over de stof, van Leven over de dood. De wederopstanding van de Meester was alleen door geestelijke macht mogelijk. Hierdoor werd de almacht van de goddelijke Geest gedemonstreerd en de schijnbare macht en wezenlijkheid van de stof vernietigd. De aarzeling om in de opstanding te geloven is wellicht niet geheel onbegrijpelijk in onze werelds ingestelde, materialistische tijd. Jezus maakte een opmerking die van groot belang is voor ons allen (Joh.20:27-29): ‘Zalig zijn zij, die niet zullen gezien hebben, en nochtans zullen geloofd hebben.’ Jezus is onze Wegwijzer. Zijn genezingswerken en wederopstanding demonstreren eindeloze mogelijkheden voor individuele geestelijke groei, waarmee wij onszelf en anderen kunnen genezen. Als wij hem navolgen kunnen ook wij verrijzen en uitreiken naar een hoger begrip van de geestelijke werkelijkheid en van Gods oneindige goedheid en liefde. De apostel Paulus zegt het aldus (Kol.3:1,3): ‘Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zo zoekt de dingen, die boven zijn . . . Want . . . uw leven is met Christus verborgen in God.’

Heerschappij over zonde

Het Nieuwe Testament vertelt ons dat Jezus in verzoeking werd geleid. De brief aan de Hebreeën (4:15) maakt ons duidelijk dat Jezus heel goed wist waaraan de mensen bloot stonden in hun leven en dat hij ‘in alle dingen, zoals wij, is verzocht geweest, doch zonder zonde’. De woorden ‘doch zonder zonde’ zijn essentieel om een juist beeld te krijgen van de manier waarop Christus Jezus de verzoeking tegemoet trad. Uit bijbelse beschrijvingen blijkt heel duidelijk dat hij de zonde aanpakte bij de deur van zijn bewustzijn en haar buitensloot voor zij kan binnendringen. Hij haalde het kwaad niet binnen en gaf het niet de kans zich in zijn denken te nestelen met levendige fantasieën, noch liep hij er enige tijd mee rond om te zien hoe aantrekkelijk het wel was. De Christus, waarvan Jezus de meest zuivere belichaming was, stelde hem in staat verzoeking vierkant tegemoet te treden, haar kracht te weerstaan en haar uit te werpen, om zodoende zijn heerschappij over zonde onomstotelijk vast te stellen. Hoe de Verlosser verzoeking aanpakte en overwon, wordt duidelijk in de beschrijving die Mattheüs geeft van Jezus’ ervaring in de woestijn, waar hij zich had teruggetrokken om er te vasten. Na afloop werd zijn geloof zwaar op de proef gesteld. In alle gevallen reageerde Jezus onmiddellijk op de verzoeking. Hij haalde die niet binnen om er over te dromen. Op staande voet verwierp hij deze leugens en weerlegde ze met een passende bijbelse waarheid. De verleidingen kwamen geen stap verder in zijn bewustzijn of in zijn leven, want hij zag ze voor wat ze werkelijk waren - leugens, zonder enige substantie en gespeend van elke werkelijke belofte van geluk.

Gods Woord

We hebben allemaal wel eens op onze eigen donkere wateren vertoefd. Ook hebben we nederig en soms wanhopig uitgekeken naar iets dat de weg kan verlichten en ons wijst hoe we een veilige haven kunnen bereiken. Dat is precies wat de Bijbel doet. De voortdurende en hoopgevende belofte van Gods liefde is het steeds terugkerende thema van de Bijbel. Door het woord van de Bijbel spreekt Gods Woord tot ons door alle tijden heen en tot ieder volk, dwars door de duisternis heen waarin we in ons leven zoal terecht schijnen te komen. De Bijbel is door de eeuwen heen een bron van licht en inspiratie geweest en dat zal de komende eeuwen niet afnemen. Het licht van de Bijbel verflauwt niet;  de richting waarheen het ons stuurt wijzigt niet. Het spreekt tot de trotse golven en zij gaan liggen, het maakt het kromme pad recht en verheldert de nacht. Het leidt ons naar de ene bron van alle ware licht - God, oneindige Geest. Mrs. Eddy schreef over de ontdekking en grondlegging van de Christelijke Wetenschap: ‘De Bijbel is mijn enig gezaghebbende bron geweest.’ (W&G p.126) In feite zijn de Bijbel en Christian Science niet van elkaar te scheiden. De geestelijke betekenis van de Bijbel is onontbeerlijk wil de studie van dit boek resulteren in Christelijke genezing en blijvende vrede

Heerschappij en macht van de Christusmens

Wij  hebben allemaal wel van dit soort fatalistische voorspellingen gehoord: ‘De dingen moeten eerst erger worden voor zij beter kunnen worden.’ ‘Je moet naast het zoete ook het bittere verwachten.’ ‘In elk leven valt wat regen.” En ‘De hele wereld gaat er aan in een atoomoorlog’. Maar moeten wij inderdaad het ‘ergste’ verwachten, de regen afwachten, het bittere proeven of ons neerleggen bij een wereldoorlog? Nee! Als wij Christian Science in praktijk brengen, de Wetenschap van de verlossende Christus, is er de mogelijkheid het goede, het zoete, de zonneschijn te ervaren en de bescherming van Liefde te leren kennen. Lijden is niét onvermijdelijk al is het voorzien en voorspeld. Alleen de zelfvernietiging van de dwaling is onvermijdelijk. Daarom is een fatalistische instelling tegenover door God geïnspireerde profetische waarschuwingen een teken dat ze niet begrepen worden. Indien profetie berust op de geestelijke zin, dient zij om de aandacht te vestigen op wat er nodig losgelaten moet worden, op wat er genezen moet worden, opdat het voorspelde kwaad wordt voorkómen, herroepen en uitgeschakeld, en een overwinning behaald wordt. Naar gelang wij God erkennen als de substantie en natuur van ons ware wezen, wordt het feit dat het geestelijk goede de enige werkelijkheid en tegenwoordigheid is in ons naar buiten gebracht. Deze openbaring brengt de heerschappij en de macht van de Christusmens aan het licht. Zoals de schrijver van Openbaring zei: ‘En die overwint, en die mijn werken tot het einde toe bewaart, ik zal hem macht geven over de heidenen. . . En ik zal hem de morgenster geven’ (Op.2:26,28).

Genezing en wederopstanding

Door Christian Science worden genezing en wederopstanding gezien als aspecten van continu belang in het wetenschappelijk Christendom. Want Christelijk genezen brengt een bewustzijnsverandering teweeg als gevolg van morele en geestelijke wedergeboorte. Deze methode van Christusgenezing is in Beginsel identiek met de opstanding zoals die in Wetenschap en Gezondheid p. 593 gedefinieerd staat: ‘Vergeestelijking der gedachte; en nieuwe en hogere idee van de onsterfelijkheid, of het geestelijk bestaan; het wijken van stoffelijk geloof voor geestelijk begrijpen.” Christian Science stelt genezing en wederopstanding als fundamenteel geestelijk voor maar wil daarmee niets afnemen van de grootsheid van Jezus en zijn ongeëvenaarde overwinning over het vlees. Voor de stoffelijke zinnen zijn de stof en het vlees zeer werkelijk en substantieel. Maar Jezus overwon de leugenopvatting die op dit zinnengetuigenis was gebouwd. ‘Het vlees is niet nut’, (Joh. 6:63) zei hij. Zijn helder begrijpen dat het leven van de mens in Geest, niet in de stof is, stelde hem in staat zich boven de menselijke illusie te verheffen en de bewijzen te geven van de onveranderlijke volmaaktheid van zijn geestelijke identiteit, de Christus. De Christus is het goddelijk zoonschap met God, onze liefhebbende Vader-Moeder. Heden, evenals in Jezus’ tijd ontkent, verwerpt en vernietigt de Christusmacht verkeerde denkbeelden zoals zonde, ziekte en beperking. Door ‘vergeestelijking der gedachte’ kunnen we in zekere mate de wederopstanding ervaren tot ‘een nieuwe en hogere idee van de onsterfelijkheid, of het geestelijk bestaan.’ En ons ontwaken uit de hypnotische droom van de stoffelijke zin gaat gepaard met genezing. Maar om de Christusmacht uit te oefenen ter oplossing van onze problemen, dienen we in ons leven aan de Christusgeest gehoor te geven in overeenstemming met wat Jezus ons leert. Jezus is onze Wegwijzer

Vruchtbare bodem

Mrs. Eddy schrijft in Wetenschap en Gezondheid p. 272: “In de bodem van een ‘eerlijk en goed hart’ moet het zaad gezaaid worden, anders brengt het niet veel vrucht voort, want het zwijnachtig element in de menselijke natuur zal het opwroeten.” Hoe bereiden wij de vruchtbare bodem van ware geestelijkheid voor waarin het zaad van Gods Woord kan vallen? Wij kunnen onze studie en toepassing van Christian Science beschermen tegen de opdringerige invloed van zelfzucht, apathie en de menselijke wil, en onze geestelijke groei met liefde en begrip koesteren en bevorderen. Mrs. Eddy schrijft: “We moeten afstand doen van populariteit, zelfverheerlijking en alles wat op enigerlei wijze onze geestelijkheid kan verduisteren. Alleen wat het hart met onwereldsheid voedt en vervult kan vrede en in de mensen een welbehagen schenken.” (Pulpit and Press p. 21-22) De vruchten van Waarheid zijn bestemd om de hunkering naar genezing te stillen. Genezing die het gevolg is van demonstratie van Waarheid, brengt nieuw zaad voort voor nieuwe weiden.

De weiden van het hart

Mrs. Eddy maakte tegenover een Christian Scientist eens de opmerking: “Schapen gedijen niet goed op stoppels. Zij hebben mals gras en klavertoppen nodig met hun bloesems vol honingdauw. De weiden van het hart hebben behoefte aan de hemeldauw om hun dorre aarde te bevochtigen en aan de ‘vroege spade regen’ van die Liefde die ‘geen kwaad denkt’.” (The years of authority p.87) In Deuteronomium (32:2) vinden we de volgende woorden van Mozes: “Mijn leer druipe als een regen, mijn rede vloeie als een dauw.” Vruchten van genezing zijn het resultaat als we Gods Woord in praktijk brengen - de Wetenschap van Christus in ons dagelijks leven demonstreren. En deze demonstratie betekent dat we aan de hunkering van de mensheid naar de vernieuwende en verlossende macht van Geest gehoor geven. Wij moeten de waarheid omtrent Gods wezen als de volmaakte schepper en het wezen van de mens als de volmaakte schepping in ons dagelijks streven demonstreren om aan de geestelijke volmaaktheid uitdrukking te geven. In de mate waarin wij de ware geestelijke individualiteit  van de mens tot uitdrukking brengen, getuigen wij voor Christus, Waarheid.

De rots mijns heils

Hoe zou u het begrip doel definiëren? Zo’n definitie kan niet langs filosofische weg bepaald worden, ook al hebben filosofen dit eeuwenlang nagestreefd. Een werkelijk doel is niet theoretisch; het moet praktisch zijn. Menselijk gesproken schijnen verandering en evolutie deels uit te maken van vooruitgang. Daarom is het mogelijk dat onze plaats in het leven van tijd tot tijd zal veranderen. Maar ons doel verandert eigenlijk nooit. Zo schrijft Mrs. Eddy over de reden van het bestaan: ”Zo kan ieder lid van deze kerk uitstijgen boven de dikwijls herhaalde vraag: Wat ben ik? naar het wetenschappelijke antwoord: Ik ben in staat waarheid, gezondheid en geluk te schenken, en dit is de rots mijns heils en de reden van mijn bestaan.” (My. 165) Hoe schenken wij waarheid, gezondheid en geluk? Is het niet door God lief te hebben en Zijn geboden te bewaren? Daarmee zijn de mogelijkheden voor het waarmaken van ons doel onuitputtelijk. En een leven met deze doelstelling is altijd vol activiteiten in overeenstemming met Gods wetten.