Practitioner zijn

Men kan geen practitioner zijn zonder de gehele mensheid te omvatten, net zo min als men het licht in de kamer kan aansteken op zoek naar een bepaald boek en verwachten dat het licht alleen op het gezochte boek zal vallen. Als wij de Wetenschap van Christus toepassen in het ‘laboratorium’ van het dagelijks leven, hoeven we niet te experimenteren om te kijken of zij werkt. Dat zij effectief is staat vast. Wij hebben het voorrecht een bewezen Beginsel te demonstreren, dat lichamelijk, moreel en geestelijk geneest; dat troost, leidt, beschermt, versterkt, verjongt en zegent - niet alleen onszelf, maar onze medemensen. Naarmate wij onze prioriteiten zuiver stellen, zullen wij zien, zonder menselijk uit te stippelen, maar met geestelijke visie, dat onze paats ons bevrediging geeft en van grote allure is, omdat het ons vaststaand doel is om te genezen. Mrs. Eddy schreef aan een van haar leerlingen, James A. Neal, met betrekking tot het belang van het genezingswerk: “Ik vraag u om door te zetten naar dit grootse doel en geen andere ambitie of ander doel te hebben. Een werkelijk wetenschapper Genezer bekleedt de hoogste post in deze sfeer van het bestaan.” In dezelfde brief geeft zij een zegen die op elk van ons rust: “O, dat de Liefde die u en op allen neerkijkt, al uw gedachten en daden omhoog moge leiden naar het onpersoonlijke, geestelijke voorbeeld dat het enige ideaal is - en dat de enige wetenschappelijke Genezer vormt.” (Robert Peel, Mary Baker Eddy: The years of Authority p. 101).