dinsdag 16 januari 2018

Volmaakt evenwicht

Geestelijk evenwicht leidt nooit tot een doorsnee resultaat zonder hoogtepunten, nooit tot een saaie middelmatigheid zonder variatie en contrasten. In dat duffe niemandsland komen we terecht wanneer we onverzoenlijke tegenstrijdigheden, zoals het goede en het kwade, met elkaar in evenwicht proberen te brengen. Waar het om gaat is het evenwicht tussen positieve, uit God voortvloeiende kwaliteiten, die weliswaar verschillen, ja, zelfs contrasteren, maar altijd elkaar aanvullen en nooit met elkaar in strijd zijn. Door zo’n ervaring rijst iemand onvermijdelijk tot een vollere en rijkere ervaring dan mogelijk zou zijn door elk van die kwaliteiten afzonderlijk. We spreken hier over twee kwaliteiten die elkaar aanvullen en completeren, zoals spaken van een wiel in evenwicht zijn. Ze brengen ons tot een vollediger idee van leven, ja, ze versterken ons leven. Op basis van deze geestelijke redenering kunnen alle andere gewenste kwaliteiten in evenwicht worden gebracht. Hoe kunnen we bijvoorbeeld zeker van zijn dat genade altijd gepaard gaat met gerechtigheid? Shakespeare ving hiervan een glimp op toen hij schreef: “Een aardse macht komt het meest nabij, als naast het recht genade staat.” (De koopman van Venetië) Ken God als Waarheid en als Liefde tegelijkertijd en altijd zal dan naast rechtvaardigheid genade staan en naast genade rechtvaardigheid. En hoe staat het met jeugd en rijpheid? Is het noodzakelijk dat rijpheid ontbreekt op jeugdige leeftijd? Of dienen we jeugdigheid te verliezen om rijpheid te verwerven? Nee, jeugd en rijpheid zijn in hun hoogste betekenis zuiver geestelijke kwaliteiten, zoals frisheid van het goddelijke Leven en de standvastigheid van het goddelijk Beginsel. Daarom behoren ze feitelijk voortdurend in volmaakt evenwicht bij ons allemaal.

Geen opmerkingen: