Geestelijke atmosfeer

Voor iedere leeskamer van Christian Science geldt de eis de geestelijke atmosfeer zo aantrekkelijk te maken dat iedereen die ontvankelijk is voor de Christus-idee duidelijk voelt dat hij welkom is. En eenmaal binnen dan hoort zo iemand de zegen te ervaren die in de woorden van Mrs. Eddy besloten ligt: “Pelgrim op aarde, uw tehuis is de hemel; vreemdeling, gij zijt de gast van God.” (Wetenschap en Gezondheid p.254). Ruim 100 jaar geleden beschikte Mrs. Eddy dat de eerste leeskamer in Boston zou worden gevestigd. Reeds ettelijke jaren was haar duidelijk dat de leeskamers een doeltreffend middel vormden om de genezende waarheid meer algemeen bekend te maken, en een aantal vertakkingen van De Moederkerk had deze dan ook al voor het publiek open gesteld. De leeskamers komen voort uit een overstelpend verlangen van onze Leidsvrouw tegemoet te komen aan het diepe verlangen van de mensheid naar geestelijk begrijpen. Zij bespeurde die behoefte en door gebed werd het haar duidelijk hoe die instellingen te verwezenlijken waar de genezende ideeën van Waarheid de mensheid zouden kunnen bereiken. Zij vinden hun oorsprong in de goddelijke Liefde en zij zullen ook in deze tijd aan hun doel beantwoorden in zoverre blijkt dat de goddelijke Liefde de kracht is die dit werk motiveert. Wanneer de geest van Waarheid en Liefde ontbreekt, kan een leeskamer de mensheid al net zo min bezieling geven als een koel zakelijke verhandeling over graanverbouwing een hongerend kind kan voeden. “Liefde voor God en de mens is zowel bij het genezen als bij het onderrichten de ware drijfveer,” (Wetenschap en Gezondheid p.454) schrijft Mrs. Eddy.

Het volle licht

Op elk willekeurig ogenblik kan een ieder het geestelijk licht vinden. In feite is dit het licht dat zijn eigen leven verlicht, de geestelijke waarheid die zijn eigen ware identiteit onthult. Door dit licht zijn we in staat te zien dat er niets is om bevreesd voor te zijn; dat de werkelijkheid door God is gemaakt en dus goed is; dat de ware, volmaakte identiteit van de mens eenvoudigweg niet in staat is om bang te zijn. Naarmate mentale duisternis wijkt voor het licht, wijkt de menselijke natuur voor een meer Christelijke. Als iemand die het licht van de goddelijke werkelijkheid nadert, merkt dat de schaduwen van de menselijke ervaringen schijnen te lengen, doet hij er wel aan te beseffen dat het hele geloof aan leven in de stof uiteindelijk zo ongrijpbaar voor hem moet worden dat het zelfs niet meer de schijn van substantie heeft. “Mogen de menselijke schaduwen van de gedachte langer worden naarmate zij het licht naderen,” bidt Mrs. Eddy, “tot zij teloorgaan in het licht en er geen nacht meer is!” (Mis.p. 352). Wij zullen langere dagen van verlichting en inspiratie beleven en kortere nachten van duisternis en twijfel en we zullen ervaren hoe vrees en twijfel overgaan in moed en vertrouwen tot alle schaduwen zijn versmolten in het volle licht van zuiver begrijpen.

De eeuwigdurende dag

Wat wij doen als het licht van waarheid helder brandt en wij niet direct met duisternis geconfronteerd worden is van het grootste belang. Christus Jezus zei: “Ik moet werken de werken desgenen die mij gezonden heeft, zolang het dag is; de nacht komt, wanneer niemand werken kan.” (Joh.9:4) Het laatste deel van deze verklaring hoeft niet als een bedreiging gevoeld worden. In het licht van genezen zou het ons zelfs kunnen aansporen duidelijk te beseffen dat overdag werken ons voorbereidt op iedere nacht die zich mocht voordoen. In de werkelijkheid die wij eens allemaal zullen aanschouwen, is geen duisternis. Dit werd duidelijk ingezien door de schrijver van het laatste boek van de Bijbel; tot twee maal toe zegt hij dat er geen nacht is in het Nieuwe Jeruzalem, de ideale of ware staat van het zijn. Het hele scala van de bijbelse gebeurtenissen wijst, mits met inspiratie gelezen, op de eeuwigdurende dag. Ons persoonlijk en klaarblijkelijk tijdelijk gebrek aan geestelijke inspiratie kan de dageraad niet tegenhouden. Mentale duisternis kan het licht niet doven. Wanneer ons denken inspiratie schijnt te ontberen, kan het een hulp zijn te bedenken dat Christian Science een Wétenschap is en dat Gods wetten in werking zijn ongeacht onze persoonlijke gevoelens.

Goddelijk geïnspireerd redeneren

Mrs. Eddy schrijft in Wetenschap en Gezondheid p.492: “Voor een zuivere redenering moet men slechts één feit in gedachten houden, namelijk het geestelijk bestaan.”  Bij een behandeling in Christian Science wordt altijd van één vaststaand element uitgegaan. Zijn menselijke beweringen even betrouwbaar als de feiten die aan God, Geest, ontleend worden, die Waarheid is? Menselijk redeneren kan superieur zijn aan blind giswerk of intimidatie. Maar menselijk redeneren kan ook abstract en onbruikbaar worden omdat het van hypothesen uitgaat die op de bedrieglijke getuigenis van de stoffelijke zin zijn gegrond en daarom altijd onzeker zijn. Goddelijk logica leidt ons daarentegen onfeilbaar naar bruikbaarheid. Zij begint met geestelijke openbaring die de hele schepping identificeert als de onverdorven uiting van zijn schepper en behoeder, het goddelijk Beginsel, dat alles wat niet goddelijk is alle werkelijkheid ontzegt. Als we aan de goddelijke logica blijven vasthouden, valt de laksheid die er weerstand tegen biedt en die geestelijke vooruitgang zou willen tegen gaan van ons af. Maar hoe kunnen wij er zeker van zijn dat ons redeneren goddelijk geïnspireerd is en niet een menselijk bedenksel? Redeneren vanuit de goddelijke logica betekent luisteren naar en zich in overeenstemming brengen met de geestelijke openbaringen van het ene Gemoed, God, zoals deze uit Zijn geschreven Woord of door gebed tot ons komen. Goddelijke logica begint in onze gemeenschap met God - gebed - en openbaart in ons de werkelijkheid dat er slechts één Gemoed bestaat, waarin al Gods ideeën volmaakt overeenstemmen en zich in de harmonie van hun éénzijn bewegen.

De oogst

“Groei in genade” bereidt ons voor op demonstratie. Wanneer wij ons de waarheid eigen maken en de feiten van de goddelijke Wetenschap overdenken, de noodzakelijke veranderingen in ons karakter teweeg brengen, ons denken zuiveren en ons open stellen voor Liefde, dan vindt groei plaats. Hardnekkige geloofsvormen worden vernietigd, ons denken wordt veerkrachtiger, ruimer en ontvankelijker. Dan leggen wij de verkeerde geloofsvormen af en verwelkomen de Christus, de ware aard van de mens naar Gods gelijkenis. Een van de wonderen in het karakter van onze Meester was zijn geduld. Op een keer sprak hij over de oogst als “de voleinding der wereld” (Matth. 13:39). Er is altijd veel nagedacht over wat “de voleinding der wereld” zou kunnen betekenen en wanneer die zou komen. Maar dit is een individuele ervaring. Wij allen verwerken de waarheid op onze eigen manier. We zijn allen bezig met oogsten in verschillende delen van het veld des levens. Want de onwerkelijkheid van het kwaad, de nietsheid van de dwaling ons duidelijk wordt, dan heeft de voleinding der wereld - dat wil zeggen, het geloof aan een leven gescheiden van God - plaats in ons bewustzijn. Het kaf wordt verbrand en de tarwe wordt in de schuur samengebracht.

Innerlijke vrede

Wat een troostrijk en veilig gevoel te weten dat iemand van wie we veel houden in de buurt is - dat we onze weg niet alleen hoeven te gaan of alleen te staan temidden van een onverschillige menigte. Soms vergen de sleur en de haast van de dagelijkse plichten zoveel van ons, dat we de innerlijke vrede waar we naar verlangen, nauwelijks kunnen vinden. En is dat het niet waar de meesten  van ons eigenlijk naar verlangen - die innerlijke vrede die ons zoveel meer te zeggen heeft dan het commerciële gedoe en gejaag die zo verweven zijn met de kersttijd? Christian science benadert de kersttijd op een andere grootsere manier. Mrs. Eddy geeft met de volgende woorden een idee van de actuele nabijheid van de Christus:

“En zie, op ‘s werelds woeste zee

Schrijdt Christus voort;

Hij komt tot mij en spreekt zo teer

Zijn godlijk woord.”

(Gezangboek nr. 253)

Denk eens wat dat betekent te weten dat de Christus hier is en met een ieder van ons spreekt en met ons gaat en staat.

Waardevol en geliefd

Mrs. Eddy spreekt met diepe genegenheid en liefde over de Verlosser; zo bijvoorbeeld in een van haar kerstboodschappen: “Volgens de zintuigen was Jezus de zoon der mensen; in de Wetenschap is de mens de zoon van God. De stoffelijke zintuigen konden de Christus, of de zoon van God, niet waarnemen; Jezus’ benadering van deze bestaanstoestand maakte hem tot de Christus-Jezus, de Godgelijkende, de gezalfde” (Misc.Wr. p. 161). Verderop zegt ze: “Slechts drie jaar een Verlosser in mensengedaante! toch zijn de fundamenten die hij legde even eeuwig als de Waarheid, hun voornaamste hoeksteen” (Misc.Wr.p.163). Hebben wij voldoende afstand genomen van de onjuiste, sterfelijke opvatting over de mens om de betekenis van het luisterrijke feit te begrijpen, dat de mens de zoon van God is en dat hij waardevol is in Zijn ogen - werkelijk dierbaar en waardevol? We horen zoveel over dingen die waardeloos zijn - over de namaakmens als een verworpene, een schurk, of een waardeloos persoon. Maar door te erkennen dat we waardevol en geliefd zijn worden we in staat gesteld verder te zien en een toenemend begrip van God oneindig liefde voor ons allen te krijgen. In Jezus’ ogen was iedereen waardevol. Hij zag de mens zoals God hem ziet en dit juiste inzicht was de genezende factor.

Vredevorst

De profeet Jesaja voorspelde de komst van de Christus toe hij schreef: “Want een kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij is op zijn schouder; en men noemt zijn Wonderlijk, Raad, Sterkte God, Vader der eeuwigheid, Vredevorst” (Jes.9:5). Jesaja’s voorspelling hield meer in dan alleen de komst van een kindje in doeken gewikkeld, in een kribbe ergens in Bethlehem. Voorzag hij niet de komst van de Messias, de menselijke vertegenwoordiger van de onpersoonlijke Verlosser, de Christus, de goddelijke aanwezigheid - een aanwezigheid die ons leidt, en voedt, en koestert, en die dag in dag uit en overal bij ons is? Deze goddelijke tegenwoordigheid houdt voor ons in dat als we luisteren en gehoorzamen, we gespaard zullen blijven voor verwarring en de botsingen van de menselijke wil. We zullen ons niet laten gaan in vernietigende kritiek over onszelf of over anderen. Als we onze weg met Liefde gaan zal in plaats daarvan iedere dag op onze kalender een kerstdag zijn, een Christus-dag. Want dan zijn we bezig het goddelijk feit te erkennen dat Gods volmaaktheid en intelligent bestuur in al hun macht actief aan het werk zijn, ook daar waar verwarrende, disharmonische beperkingen schijnen te zijn.

In Leven besloten

Wanneer we de Christus-gedachte koesteren, komt er muziek in ons leven en weten we dat we God toebehoren en niet alleen maar lichamelijk zijn. Gedachten die uitgaan van een veronderstelde werkelijkheid en macht van de stof, beginnen en eindigen met beperkingen. Dergelijke gedachten zien het leven als begon het met luiers en eindigt het met een doodshemd. Maar in de oneindigheid van het eeuwig Leven bestaat geen tijdslimiet en geen drukkende noodzaak die ons aanzet en voort jaagt. En geen scheidingslijn tussen God en de mens - alsof God beroofd zou kunnen worden van Zijn eigen uitdrukking, of de mens losgescheurd van zijn oorsprong en behoeder. Het begrijpen van de Wetenschap brengt ons op een hoger peil, waar we van het goddelijk Leven uit kunnen zien hoe de hele schepping en de mens in Leven besloten zijn. De Wetenschap stelt ons in staat een God van onbegrensde Liefde te leren kennen en vertrouwen, in wiens alheid iedere idee van Zijn schepping is begrepen. Mrs. Eddy zegt over het ontwaken uit sterfelijke waanvoorstellingen: “Dit ontwaken is het voortdurend komen van Christus, het in grotere volheid verschijnen van Waarheid, die dwaling uitwerpt en de zieken geneest” (Wetenschap en Gezondheid p.230). We beginnen onszelf te leren kennen als de weerspiegeling van Gemoed. Door Gods aanwezigheid wordt het kerstfeest niet een eenmalige gebeurtenis in het jaar, maar een dagelijkse gebeurtenis om met vreugde te vieren! Bent u bereid deze Christus-dag zich voor u te laten ontvouwen?

Goddelijke leiding

Wanneer is het tijd om te oogsten en hoe weten we dat die is aangebroken? De tijd van oogsten duidt op een mentale volwassenheid, groei in onze ervaringen en bereidheid om te oogsten. Als wij het ons eigen maken aandachtig te luisteren naar en gehoor te geven aan de goddelijke leiding, kunnen wij de innerlijke beroeringen en reacties voorkomen die het gevolg zijn van de aanmatigingen van de menselijke wil. Christus Jezus was zich hiervan bewust toen hij eens zei: “Mijn ure is nog niet gekomen” (Joh.2:4) en in een ander geval zei hij: ”De ure is gekomen” (Joh.17:1).  Hier speelde de bereidheid een rol die hem in staat stelde alle dingen te doen onder Gods leiding en op het juiste moment. Op deze wijze voorkwam hij terugslag en mislukte pogingen. Hij liet zich leiden door het goddelijke bestuur dat van het begin af het einde al kent. Soms komen we in de verleiding dingen te beweren die we nog niet hebben begrepen en ook niet hebben gedemonstreerd. De oogsttijd kan worden opgevat als het toenemend begrip dat wij van de mens hebben als evenbeeld en gelijkenis. In de Wetenschap wordt het goddelijk bestuur weerspiegeld in de gezondheid en de harmonie van de mens.

Oneindige vreugde

God is Alles - het enige Gemoed dat weet, de enige Ziel die voelt, het enige Leven dat is, de enige Waarheid die bevestigt en het enige Beginsel dat regeert. Daar God de enige schepper is, is Zijn schepping, de mens en het heelal, geestelijk en sluit alleen in wat God kent. Dit betekent dat alle ware zijn eeuwigdurend uitdrukking geeft aan de opgewektheid van Leven en de vreugde van Ziel. De stralende natuur van de mens als Gods idee is intact, omdat die uit God voortkomt. Het ene waarachtige heelal manifesteert het goede. In werkelijkheid is er daarom geen kwaad, disharmonie of moeilijkheid van welke aard dan ook die de macht heeft Gods mens van zijn vreugde te beroven. Hoewel men Christus Jezus wel aanduidt met de woorden van Jesaja als ‘een man van smarten, en verzocht in krankheid’, zijn voorbeeld toont aan dat lijden een leugen is over Leven, dat zelf oneindige vreugde insluit omdat Leven het absolute goede is. Jezus noemde het kwaad de “duivel”, “een leugenaar en de vader der leugen”, waarmee hij aangaf dat het kwaad in elke vorm onwaar is. Het onsterfelijk Gemoed is ons Gemoed, en het openbaart ons geestelijk zelf. Het erkennen van dat ware zelf houdt evenzeer onze vreugde in stand als het Jezus verhief boven de misleiding van wanhoop en dood. Van Jezus kunnen we leren dat er geen situatie bestaat die te moeilijk is om genezen te worden door de Christus, die ons oneindige vreugde openbaart.

Een langverwachte belofte

Het lezen van het ontroerende verhaal van de geboorte van Jezus is niet alleen een historisch verslag, maar ook een reeks figuurlijke betekenissen die niet aan tijd gebonden zijn. Speciaal de gedachte aan de kribbe, de herders, de engelen, de ster en de wijzen brengen twee dingen naar voren. Het eerste is de verbazingwekkende nieuwheid en spontaniteit die de gebeurtenissen kregen. Alle personen in het verhaal schenen een bereidheid te hebben om het ongewone te aanvaarden; zij stonden open voor een gebeurtenis die zowel een wonder als de vervulling  van een langverwachte belofte was. Juist in het geboortetafereel van Jezus zie je bij alle betrokkenen een uitreiken naar het nieuwe. De vreugde over het verschijnen van de Christus kan voor de hedendaagse mens net zo natuurlijk zijn als voor hen die bij de geboorte van Jezus aanwezig waren. Een tweede punt is de geestelijke glorie die met dit oorspronkelijke Christusfeest gepaard ging - niet iets oppervlakkigs, maar heel de volle straling van heerlijkheid. Een heerlijk gevoel. Het bijbelse verhaal gaat verder met de herders. Het was bemoedigend om te bedenken hoe onmisbaar die zorgzame schapenhoeders waren - toegewijd, waakzaam, onvermoeid en moedig als het nodig was, waarschijnlijk niet geneigd om veel te praten, maar bereid om bewondering en ontzag te hebben voor de glorierijke openbaring. Zich te verheffen tot het bewustzijn van het goede kan vanzelfsprekend  op ieder moment plaatsvinden; maar de feestdagen, wanneer iedereen een drang voelt om iets anders te doen, lijkt een goede tijd om hiermee een begin te maken.

De ster van Bethlehem

Voor mij is er geen lieflijker symbool in het eerste kerstgebeuren dan de engelen. Somberheid kan eenvoudig geen stand houden tegen het denken aan engelen! Het was een engel die het goede nieuws bracht, het nieuws van de menswording van Gods eigen Zoon. Voor de herders was dit nieuws zo vol wonder en licht, zo ver verheven boven wat zij zich hadden voorgesteld, dat zij de hemelen zagen gloeien van menigten van zingende, vreugdevolle engelen. En wat is de betekenis van de schitterende, vertrouwde morgenster? Die scheen daar - ongeëvenaard, voortdurend zichtbaar, niet te verwarren met astrologische symboliek en waarop het vruchteloos zoeken van de zintuigen naar stoffelijke verschijnselen geen vat had. En toch zo’n duidelijke uitdrukking van het goede dat voorspeld was! Over de Bethlehem ster van de goddelijke metafysica en de morgenster die daarna zal verschijnen, zegt Mrs. Eddy (Miscellany p.110): “Op dit ogenblik ziet deze ster van Bethlehem neer op de lange nacht van het materialisme - een stoffelijke godsdienst, stoffelijke geneeskunde, een stoffelijke wereld;en hij schijnt als voorheen, hoewel hij ‘schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen.’ Maar de dageraad zal aanbreken en de morgenster zal verschijnen, de duisternis verlichten en de stappen van vooruitgang leiden van molecule en stervelingen naar buiten en omhoog op de ladder van het zijn.” De figuurlijke beschouwing van het kerstverhaal heeft mijn verwachtingen doen stijgen tot een besef van nieuwe mogelijkheden van een geestelijk avontuur.

Intelligentie is geestelijk

Gebed in Christian Science is het erkennen van Gods alheid en de eenheid van Gemoed. Het is zwichten voor Gods wet als de basis van alle harmonie, gezondheid  en welzijn. Bidden is het verwerpen van het stoffelijke zinnengetuigenis en van elke zelfstandigheid van de stof. De mens is geen schepper. Hij is geen oorzaak en geen oorsprong. Hij is altijd alleen gevolg. God, het goede, tolereert het kwaad niet. Van ons wordt verlangd dat we het geloof in het kwaad opgeven en één God erkennen. Alle echte intelligentie, initiatief, inspiratie, gezag en creatieve bekwaamheid komt voort uit God. Intellectualisme en hoogmoed gaan dikwijls samen en vormen een weerstand tegen geestelijke gezindheid. Goedbeschouwd echter moet intelligentie  worden gezien als voornaamste eigenschap van God en daarom is ‘s mensen intelligentie geestelijk en komt ze voort uit het goddelijk Gemoed. De mens is slechts intelligent voor zover hij geestelijk gezind is en voor zover hij Gods wetten dóór heeft en het bestuur van het goddelijk Beginsel erkent.

Onmisbare eigenschappen

Het is moeilijk om woorden uit de Bijbel te halen die erop wijzen dat God zelf zachtmoedig of nederig is. En toch is het duidelijk dat zachtmoedigheid of nederigheid goede Christelijke eigenschappen zijn, ja, zelfs onmisbare eigenschappen om onze zaligheid uit te werken. Wat is de oorsprong van deze karaktereigenschappen? Zachtmoedigheid moet een factor zijn in het onderkennen van de nietsheid van stoffelijk leven, stoffelijke intelligentie en de alheid van God. In werkelijkheid bestaat er geen andere macht dan oneindige Geest en is er niets aanwezig. Nederigheid is van fundamenteel belang voor de groei van onze geestelijke gezindheid. In de geschiedenis vindt men dat terug in diverse vormen van eerbetoon aan God, bijvoorbeeld neerbuigen. Maar vanzelfsprekend is nederigheid op zichzelf een mentaal en niet een fysiek verschijnsel. Eens en op de een of andere manier moet iedereen de alheid van God, de almacht van het goddelijk Gemoed, van éne Ego of de grote IK BEN, erkennen. Omdat de mens Gods weerspiegeling is, bezit de mens uitsluitend macht, intelligentie en bestaan, als die macht, die intelligentie en dat bestaan worden ontleend aan God, de enige oorsprong. Deze erkenning van ‘s mensen volslagen afhankelijkheid van God verleent macht aan onze gebeden.

Beter zien

We zeggen dikwijls “Ik zie het” als we bedoelen “Ik begrijp het”. Als zien en begrijpen zo dicht bij elkaar liggen, is het dan niet logisch dat iemand die behoefte heeft aan beter zien, probeert beter te begrijpen wat God is en wat het wezen van de mens is als Zijn beeld en gelijkenis? Als we meer en meer gaan inzien dat Geest, God, ons ware wezen heeft geschapen, wordt duidelijk dat het gezichtsvermogen geen functie van de stof is, maar een geestelijk vermogen dat ons door God geschonken is. Het ware zien is dan ook niet stoffelijk en het sterfelijk geloof aan een onvoldoende gezichtsvermogen  wordt uitgeschakeld door het begrijpen van de geestelijke aard van het ware zien. Mrs. Eddy brengt ogen niet in verband met het vlees, maar met Geest, met God. Een gedeelte van haar definitie van “ogen” luidt: “Geestelijk onderscheidingsvermogen - niet stoffelijk, maar mentaal.” (Wetenschap en Gezondheid p.586). We gebruiken onze werkelijke ogen als we de geestelijke aard van de mens, de uit God geborene of het kind van God, gaan begrijpen en inzien. Dit begrijpen verbetert niet alleen het menselijk gezichtsvermogen, het draagt er ook toe bij ons te bevrijden van het fundamentele geloof dat de mens sterfelijk is en onderworpen aan de stof.

Levend water

In het evangelie van Johannes lezen we over de vrouw uit Samaria. Zij trof Jezus aan bij de bron, waar hij heel alleen zat uit te rusten van zijn lange tocht. Zij was slechts gekomen om water te halen. Jezus zag dat haar verlangen naar leven en liefde niet bevredigd kon worden uit de diepte van de bron en moedigde haar aan in meer geestelijke zin te denken. Hij sprak tot haar van de gaven Gods en noemde dat ‘levend water’. Als de gebeurtenis bij de bron zich ontvouwt, wordt al spoedig duidelijk dat de dorst van de vrouw dieper ging dan water ooit zou kunnen bevredigen. Het bleek dat zij haar leven al met vijf verschillende mannen had gedeeld, en nu een zesde had, met wie zij niet was getrouwd. De geestelijke zin van Jezus legde dit feit bloot, tot grote verbazing van de vrouw. Klaarblijkelijk was het niet zijn bedoeling om slechts op de zonde te wijzen of om haar te veroordelen; het was om haar iets te geven - een geschenk, een innerlijke levensbron - zodat ze met zondigen kon ophouden. Wat was dat geschenk dat Jezus deze vrouw - en ons allen - aanbiedt? Het was, en is nog steeds, een beter besef van de aard van God als immer aanwezige Geest, als de goddelijke Liefde, die alle ruimte vult als de ene volmaakte bron van de schepping, die eveneens geestelijk en eeuwig moet zijn. De mens is in werkelijkheid  de afstammeling van Geest en dus geestelijk - de mens is de uitdrukking van Liefde, voor eeuwig verbonden met God, de bron van zijn wezen. Het voorziet ons van een springfontein van ‘levend water’, die leidt tot het eeuwige leven.

Goddelijke goedheid

Is het feit dat er zoveel menselijke problemen bestaan op zichzelf al niet en aanwijzing dat er aan de menselijke gedachten iets fundamenteels mankeert, dat voortdurend geruststelling van buitenaf behoeft? Bidden geeft die geruststelling. Het doel van bidden is de gedachten van de mens te vergeestelijken, zodat de kleinzieligheid van zelfbeklag en egoïsme plaats maakt voor een ruimer begrijpen van het oneindige goede dat we God noemen. God beloofde aan Mozes (Ex.33:19): “‘Ik zal mijn goedheid voorbij uw aangezicht laten gaan’. Hoe stellen we ons goedheid eigenlijk voor? God is Geest en Zijn goedheid is dus geestelijk van aard. Die uit zich in eigenschappen als liefde, reinheid, wijsheid, kracht - eigenschappen die onze ervaringen verrijken en zegenen met wat op dat moment nodig is. Het streven om aan deze eigenschappen steeds duidelijker uitdrukking te geven is op zichzelf al een vorm van gebed, omdat we aan de kwaliteiten gestalte geven die het wezen van goedheid uitmaken. Dat is de manier om beter te begrijpen wie we in werkelijkheid zijn - het beeld van God, niet te scheiden van Zijn zorg en liefde. Dan zien we onszelf niet meer als een sterveling die gebrek heeft. Door te menen dat goedheid niet meer is dan een menselijke eigenschap die sommige mensen wel en andere niet hebben, beperken we het begrip goedheid en daarmee ook onze verwachtingen om die goedheid te ervaren. Maar als wij de kleinste manifestatie van goedheid zien als een teken van Gods weldadigheid, stemmen we onze gedachten in op dezelfde golflengte als die van de oneindige goedheid en zo zullen we in ons leven meer van de goddelijke macht ervaren.

Licht op het water

Er bestaan tal van verhalen en gedichten die ‘licht op het water’ als thema hebben. Een ieder die weleens op zee, op een meer of een rivier is geweest op een bewolkte avond weet hoe donker het dan kan zijn. Door de terugkaatsing op het water lijkt het alsof de duisternis volledig is - zij is boven je, naast je, onder je. Het belangrijkste op zo’n moment is dat je richting kan vasthouden, dat er een baken - een licht is dat de weg aangeeft. Bewolkte avonden op het water symboliseren voor mij ogenblikken waarin we ons helemaal verlaten voelen, omgeven door duisternis en angst. We hebben allemaal wel eens op onze eigen donkere wateren vertoefd. Ook hebben we nederig en soms wanhopig uitgekeken naar iets dat de weg kan verlichten en ons wijst hoe we een veilige haven kunnen bereiken. Dat is precies wat de Bijbel doet. De voortdurende en hoopgevende belofte van Gods Liefde is het steeds terugkerende thema van de Bijbel. Door het woord van de Bijbel spreekt Gods Woord tot ons door alle tijden heen en tot ieder volk, dwars door de duisternis heen waarin we in ons leven zoal terecht schijnen te komen. De Bijbel is door de eeuwen heen een bron van licht en inspiratie geweest en dat zal de komende eeuwen niet afnemen. Het licht van de Bijbel verflauwt niet. Het spreekt tot de trotse golven en zij gaan liggen, het maakt het kromme pad recht en verheldert de nacht. Het leidt ons naar de ene bron van alle ware licht - God, oneindige Geest.

Geestelijke perceptie

Een stoffelijk opvatting van het leven met alle angsten van dien raakt op allerlei manieren verstrikt in het geloof dat we buitengesloten zijn van Gods zorg en bestuur. Maar ieder mens bezit een geestelijke perceptie die nooit verloren kan gaan. Het is deze altijd actieve, sterfloze perceptie die uiteindelijk aan het licht moet komen in het menselijk denken. Is dit niet de logische en realistische verklaring van wat Christus Jezus verwachtte dat anderen zouden doen? En verklaart dit niet tevens waarom hij zo vol vertrouwen was dat anderen genezen konden worden door geestelijke behandeling? Wij zijn allemaal zoveel meer dan wat aan de oppervlakte waarneembaar is. Naarmate wij ons het feit eigen gaan maken dat de kracht van goedheid en gezondheid en wijsheid permanent deel uitmaakt van ons werkelijke zelf, gaan we anders reageren op onze medemensen en iets meer zien van de oneindige mogelijkheden en we zullen minder vlug geneigd zijn iets als onvermijdelijk te bestempelen. Het leven heeft een geestelijke grondslag. Zelfs wanneer wij er een puinhoop van maken, komt de idee van de mens als de uitdrukking van God steeds weer naar voren. Jezus noemde het zoonschap. de apostel Paulus gebruikt de meer algemene termen van een nieuw zelf. Maar hoe het ook genoemd wordt, als wij gaan zien dat de uiteindelijke werkelijkheid van het leven goddelijk en goed is, dan gaan wij begrijpen dat deze uiteindelijke werkelijkheid tevens het tegenwoordige bestaansfeit is. Als we het leven gaan zien vanuit dit geestelijke standpunt geeft ons dat de kracht en de zekerheid die de grondslag vormen van Christelijke genezing en wedergeboorte.

Scherpe geestelijke visie

Het eerste hoofdstuk van Genesis vermeldt: “God zag al wat Hij gemaakt had, en ziet, het was zeer goed” (Gen. 1:31). Moeten we de mens die God geschapen heeft niet als “zeer goed” zien, goed in een volkomen reine geestelijke betekenis - als levend in zijn schepper, God en niet in de stof? Werkelijk zien is ons vermogen om de mens en het heelal te zien zoals God ze geschapen heeft. Hoe kunnen we ons het vermogen om te zien dat wat het goddelijk Gemoed ons schenkt praktisch eigen maken? Door onze gedachten in Wetenschappelijke banen te leiden. In plaats van blindelings het valse getuigenis van het sterfelijk gemoed, het vermeende tegengestelde van het goddelijk Gemoed, voor werkelijk aan te nemen moeten wij de Adamdroom als was er leven in de stof krachtig ontkennen. Wanneer deze ontkenning gepaard gaat met een krachtige bevestiging dat de werkelijkheid van Gods schepping “zeer goed” is, bevrijdt dat ons gaandeweg van de achteruitgang die men gewoonlijk aan het stoffelijk gezichtsvermogen toeschrijft. Begrippen als bijziend en verziend gaan uit van de veronderstelling dat het gezichtsvermogen in de stof is en onderhevig aan de wetten van de optica. De Wetenschap echter leert ons juist het omgekeerde. God schenkt de mens heldere en scherpe geestelijke visie, die niets te maken heeft met menselijke begrippen als gezichtsveld, afstand en brandpunt. Het werkelijke gezichtsvermogen van de mens wordt dus nooit aan banden gelegd door de stof, of die nu dichtbij dan wel veraf is. Volmaakt en scherp zien is voor altijd het kenmerk van geestelijke, goddelijke mentale visie.

Kinderen Gods

Het is verstandig onze tekortkomingen te erkennen want dat is de eerste stap om ze te overwinnen. Maar het is niet verstandig om die tekortkomingen zo te overdrijven dat we daardoor ons vertrouwen en onze mogelijkheden ondermijnen. Het belangrijkste is niet de vraag hoe groot onze theoretische kennis van de Wetenschap van Christus is, maar hoe zuiver en geïnspireerd ons begrip van Waarheid is en hoe onzelfzuchtig we zijn in ons verlangen daar anderen mee te helpen. Bedenk wat Jezus tegen zijn volgelingen van alle tijden heeft gezegd: “Ik ben met u al de dagen” (Matt.28:20). en “Vreest niet, gij klein kuddeke” (Luk.12:32). Het is altijd God die geneest en nooit een persoon. Een van de grote wonderen van de goddelijke Liefde is dat, als we met onzelfzuchtige beweegredenen voorwaarts gaan om God te dienen, Hij daartoe ook op de een of andere wijze de weg voor ons opent. God is één geheel - alle macht en tegenwoordigheid, de enige oorzaak. De mens is het kind van God, de weerspiegeling, het beeld of de idee van het ene oneindige goede. God heeft de mens geschapen om Zichzelf tot uitdrukking te brengen; daarom is de mens geestelijk en volmaakt en compleet. In de Bijbel heet het: “Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods” (1Joh.3:2).

Volmaakte kinderen

Wat een verschil tussen het algemeen aanvaarde geloof dat de mens een onbelangrijk sterveling is, van geboorte tot dood in een stoffelijk lichaam aan allerlei omstandigheden blootgesteld, en de opvatting dat de mens (de werkelijke u en ik) Godgelijkend is, tot in de kleinste bijzonderheden volmaakt - onbeperkt door het lichamelijke. Om ons eigen werkelijke zelf te vinden moeten wij beginnen met een beter begrip te krijgen van onze schepper, van het Gemoed en de Geest die wij weerspiegelen. Als wij werkelijk pogingen doen om God te begrijpen en lief te hebben, zullen wij onszelf en anderen ontdekken als Zijn onvernietigbare en volmaakte kinderen. Omdat God Ziel is, het uitgangspunt van schoonheid, vreugde en individualiteit, drukt ieder van ons in feite deze kwaliteiten uit. Velen beschouwen Ziel als een geestelijke entiteit tijdelijk opgesloten in een stoffelijk lichaam, die bij de dood het lichaam verlaat. Maar de Wetenschap van Christus verklaart de mens logischerwijze als helemaal geestelijk, als de manifestatie van Geest, van de ene, oneindige Ziel. Het begrijpen hiervan versterkt ons geestelijk en lichamelijk. Mrs. Eddy schrijft in Wetenschap en Gezondheid p.257: “Gemoed schept Zijn eigen gelijkenis in ideeën en de substantie van een idee is heel iets anders dan de vermeende substantie van de nonintelligente stof.”

Broden en vissen

Het zal waarschijnlijk al wel laat geweest zijn toen Jezus zich tot Filippus, een van zijn discipelen, richtte en vroeg: “Van waar zullen wij broden kopen, opdat dezen eten mogen?” Jezus vroeg dit om eens te kijken of Filippus werkelijk geloofde dat het mogelijk was voedsel aan de mensen te geven door de macht van God. Filippus antwoordde dat het heel wat geld zou kosten alleen al om iedereen een klein stukje brood te geven. Toen zei Andreas tegen Jezus dat er een jongen was die vijf gerstebroden had en twee visjes. Wat zou u doen als gevraagd zou worden om uw lunch te delen met de anderen? Wat zou u blij en dankbaar zijn geweest dat door te geven wat u had Jezus meer dan vijfduizend mensen van voedsel had voorzien. Op dit moment kunt u de vele mensen die vandaag honger lijden in de wereld - en onder hen zijn vele kinderen - helpen voeden door te bidden zoals wij dat geleerd hebben in Christian Science. Je kunt weten dat God, Liefde, overal voortdurend aan het werk is om al Zijn kinderen - dat is Zijn ideeën - te geven wat zij nodig hebben. Door op die manier te bidden zal Christus, Waarheid, de mensen op deze aarde van voedsel voorzien, zoals die dat eeuwen geleden ook gedaan heeft met de mensen op die heuvels buiten de stad. Op die manier geef je jouw “broden en vissen”, of in dit geval je door God geïnspireerde gedachten, om zowel kinderen als hun ouders te voeden. Mrs. Eddy zegt in Wetenschap en Gezondheid p.559: “De ‘stille, zachte stem’ der wetenschappelijke gedachte reikt over land en zee tot aan de uiterste einden der aarde.” U kunt erop vertrouwen dat uw gebed dat doen zal.

Goddelijke eigenschappen

Vreugde is een goddelijke eigenschap, een eigenschap van het goddelijk Gemoed, dat altijd vreugde schept in het oneindig goede van wat het heeft geschapen. Vreugde geeft een gevoel van dankbaarheid - en zowel vreugde als dankbaarheid zijn actieve genezende hoedanigheden. Als we de gezegende en stralende eigenschappen van het goddelijk Gemoed in onze gedachten houden en ze ons eigen maken, wordt het ons steeds duidelijker dat deze eigenschappen in feite reeds in onze ware individualiteit als Gods weerspiegeling een onverbreekbaar deel van ons zijn. Dan voelen we diep in ons hoe ze een deel van onze natuur zijn en geven we er uitdrukking aan. Zelfs midden in zorg en leed kunnen wij weten dat Liefde alomtegenwoordig is en ons geneest. Mrs. Eddy karakteriseert de identiteit van onze werkelijke aard als ze schrijft: “De zondeloze vreugde - de volmaakte harmonie en onsterfelijkheid van het Leven, dat onbegrensde goddelijke schoonheid en goedheid bezit, zonder een enkel gevoel van lichamelijk genot of pijn - vormt het wezen van de enig waarachtige, onvernietigbare mens, wiens zijn geestelijk is” (Wetenschap en Gezondheid p.76).

Vreugde

Wanneer we met de Wetenschap werken, zullen we ervaren dat voor iedere kleine inzet in onze menselijke strijd rechtvaardig te zijn, een goed mens te zijn en in God ons vertrouwen te stellen, de altijd-aanwezige Christus ons een overvloed van liefde en bezieling schenkt en van geestelijke steun. We hoeven slechts te luisteren naar de “stille zachte stem” (1Kon.19:12) van deze Christus. Dan openen we onze gedachten voor Liefde, die ons licht maakt en alle vrees en disharmonie wegneemt. Ootmoedige vreugde, diepgevoelde vrede, stil behagen - dat zijn de gevolgen als we beseffen dat de levende, liefhebbende en intelligente almacht alomtegenwoordig is, niet veraf, maar hier om en in ons. Vreugde over het feit dat de Wetenschap van de leer van Christus ter beschikking staat van allen die genezing en troost zoeken en die haar willen aanvaarden. Vreugde over de zekerheid dat er een antwoord is op de pijnlijke leegte van een leven dat gebaseerd is op de stof, namelijk in de zegeningen die ontleend worden aan de oneindige Liefde. Vreugde inderdaad dat er een God bestaat die we kunnen begrijpen en kennen, kunnen liefhebben en vertrouwen. Wat een blijmoedigheid is er gelegen in de overtuiging dat de  Christuswetenschap het voor ons mogelijk maakt hier en nu de profetie van Jesaja te ervaren: “Gijlieden zult water scheppen met vreugde uit de fonteinen des heils” (Jes.12:3).

Geduldig

Christian Science laat zien dat iedere poging om ons stoffelijk geloof recht te zetten door geestelijk begrijpen kracht en steun ontvangt van God, of Gemoed, de bron van alle waarheid, en daarom effect heeft. Een enkele straal van geestelijk licht laat ons de almacht van God, Waarheid, zien, en begint onze kijk op de dingen te veranderen. Christus Jezus heeft ons een duidelijk voorbeeld van geduld gesteld in zijn gelijkenis van het onkruid en de tarwe. Toen de dienstknechten, overbezorgd over de aanwezigheid van onkruid, aan hun heer vroegen of zij dat uit zouden trekken, toonde deze zich geduldig en antwoordde: “Neen, opdat gij, het onkruid vergaderende, ook mogelijk daarmee de tarwe niet uittrekt.” Wanneer genezing op zich laat wachten, wees dan geduldig en vertrouw op God. Er gebeurt wel degelijk iets! Door de kracht van het goddelijk Gemoed groeit de tarwe. Mrs. Eddy bemoedigt ons: “Hebt goede moed, de strijd met het eigen ik is groots; die geeft u werk in overvloed, en het goddelijk Beginsel werkt met u mee - en door gehoorzaamheid wordt volharding bekroont met een eeuwigdurende overwinning” ( Misc.Wr. p.118). Wanneer wij metafysisch werken en ontvankelijk en dankbaar blijven voor de Waarheid, laten wij de Christus toe, die de “tarwe” in ons bewustzijn tot rijpheid brengt. Wij worden steeds sterker overtuigd van de alheid van God en van de daaruit voortvloeiende volmaaktheid en veiligheid van de mens als Zijn kind, of uitdrukking. Als wij geduldig volhouden, rijpt ons begrijpen en worden de belemmerende geloofsvormen vernietigd. Dan volgt genezing vanzelf en kan door niets worden tegengehouden.

Kostbare ideeën van Geest

Met betrekking tot zijn naderende demonstratie over alle stoffelijkheid, zei Christus Jezus: “Breekt deze tempel [dit lichaam], en in drie dagen zal ik [Gemoed] hem oprichten” (Joh.2:19). Mrs Eddy geeft de volgende verklaring van zijn woorden: “Jezus heeft gezegd: ‘Breekt deze tempel [dit lichaam], en in drie dagen zal ik [Gemoed] hem oprichten’ en dat heeft hij gedaan ter geruststelling van de moede mensheid” (Wetenschap en Gezondheid p.494).  Wij kunnen ons leven hervormen - ons begrip van substantie en identiteit vergeestelijken - als wij gehoor geven aan de kracht van de Christus tot wederopstanding. In werkelijkheid leven wij nu in het koninkrijk van geest als de kostbare ideeën van Geest. De werkelijke mens is geestelijk en belichaamt Gods eigenschappen. God en de mens bestaan in een onlosmakelijke eenheid. Geen verdraaid argument van het sterfelijk gemoed, geen aanspraak van de stoffelijke wetenschap, kan de geestelijke feiten van identiteit, doel en substantie van de mens veranderen. Wij zullen nooit minder zijn dan de mens die God heeft geschapen. Wij kunnen de onaangetaste kracht van deze waarheid gebruiken om ons huidig besef van identiteit te hervormen en te genezen. Wij kunnen dit nu doen, omdat de waarheid nu waar is.

De mens is idee

God is het goddelijk Beginsel. Van Hem gaat alle ware wet uit en Hij bestuurt het wezen van de mens. De mens is niet te scheiden van deze onberispelijk besturende en leidende macht. Hij weerspiegelt de onkreukbaarheid, de wijsheid en de zuiverheid van Beginsel. Wij erkennen dat de mens idee is. Ware identiteit is namelijk niet uit de stof gemaakt. Geest is de substantie van alle zijn. Met de volgende woorden werpt Mrs. Eddy licht op dit onderwerp: “Elk stoffelijk geloof duidt op het bestaan van de geestelijke werkelijkheid; en als stervelingen in geestelijke dingen onderricht worden, zal blijken dat het stoffelijk geloof wanneer het in al zijn manifestaties omgekeerd wordt, zinnebeeld en vertegenwoordiger is van onschatbare en eeuwige waarheden, die binnen het bereik zijn.” (Misc.writings p.60-61). Wij geven blijk van gezondheid en vrijheid - minder stoffelijkheid - als wij onze gedachten reinigen, in het besef dat alles waarvan wij ons bewust zijn onze tegenwoordige identiteit uitmaakt. Als wij onze gedachten openen voor het alwetende, ene Gemoed, dat zijn eigen onstoffelijke beeld vormt, dan vallen de ketens van het opgedrongen geloof in organisch en stoffelijk leven van ons af. Ziekte en ongemak zijn genezen. Maar wat lijkt genezing te zijn van het stoffelijk lichaam, is eigenlijk de genezing van het denken.

De volmaakte geestelijke idee

Alles wat probeert iemand te scheiden van zijn goddelijk Beginsel of Leven, wordt als zonde aangemerkt en kan worden vereenzelvigd met de mentale sluipmoordenaar. Het sterfelijk gemoed wil ons wijsmaken dat het kwaad goed is en dat de morele normen achterhaald zijn. Dit zijn pogingen van de dwaling om de mens te scheiden van zijn goddelijk Beginsel, hem te isoleren, zijn krachten te ondermijnen en hem zo te vernietigen. Deze vernietigende invloed heeft dikwijls zeer nadelige gevolgen gehad voor de stabiliteit van een gezin. Nog een andere vorm waarin de mentale sluipmoordenaar  zich voordoet is de verleiding om het “op te geven”. Hij meent dat zijn mogelijkheden zeer beperkt zijn en zijn bekwaamheden ontoereikend, of hij wordt geconfronteerd met de uitspraak dat een kwaal ongeneeslijk is, of eender een bepaalde misvatting waar hij vanaf moet zien te komen. Het zijn allemaal vormen van dezelfde leugen van het sterfelijk gemoed en ze moeten allemaal worden weerlegd. Het kwaad heeft geen macht. Het goede is oneindig, is het enige Gemoed. Zelfvernietiging heeft geen grondslag. Deze leugen is slechts het fluisteren van een vals besef en niemand behoort zich erdoor te laten bedriegen. Betwist dat besef zoals Jezus deed, en bestrijdt het als een verleiding en niets meer. Het ene Gemoed en de mens naar Gods gelijkenis, de volmaakte geestelijke idee van dit Gemoed, bevatten geen elementen van zelfvernietiging en laten geen ruimte voor het kwaad, van welke aard ook.

In de hoogten wonen

Christus Jezus stak op praktisch gebied en tegelijkertijd op geestelijk gebied ver uit boven wie dan ook. Zijn visie op Gods werkelijkheid en aanwezigheid was zo kristalhelder, dat hij zowel ziekte als immoraliteit genas op een zuiver geestelijke basis en wel onmiddellijk. En is dat niet het toppunt van doelmatigheid, en een ideaal samengaan van gebed en toepassing? De mensen voelden zich niet alleen tot Jezus aangetrokken door zijn geestelijke, maar tevens door zijn praktische instelling die daarmee gepaard ging. Jesaja zegt van wie denkt en handelt vanuit een juist uitgangspunt : “die zal in de hoogten wonen, de sterkten der steenrotsen zullen zijn toevluchtsoord zijn, zijn brood wordt hem gegeven, zijn wateren zijn gewis.” (Jes.33:16) In de moderne tijd toont Christian Science ons hoe we moeten denken en handelen vanuit een juist uitgangspunt, en hoe wij op wetenschappelijke wijze de geestelijke wetten moeten toepassen, die weldadig en genezend zijn. De Wetenschap geeft ons een begrip van de alheid van Geest - en brengt ons er niet toe het menselijk leven eenvoudig te schuwen, maar het constructief  en progressief tegemoet te treden. Juist de stoffelijke en persoonlijke elementen in het menselijk denken zijn ondoelmatig. Maar deze elementen hebben in werkelijkheid geen bestaansmogelijkheid of macht, wat aantoonbaar is. Het zijn onlogische opvattingen, zonder goddelijke grondslag, zonder plaats, mentaliteit of energie om ook maar enige uitwerking te hebben. Dat de geestelijkheid en het nut van Christian Science onafscheidelijk zijn, kan eveneens worden bewezen door een ieder die bereid is de geestelijke wetten te bestuderen die door de Wetenschap worden verklaard en ernaar leven. Dit is een belofte die vandaag nog vervuld kan worden, en wel voor iedereen.

Het licht van Christus

Als wij hebben toegegeven aan een verkeerde aantrekkingskracht, kunnen wij dan wroeging en zelfveroordeling opzij zetten en opnieuw geestelijk vooruit gaan? Jazeker kunnen wij dat! In de gelijkenis van de verloren zoon beschrijft Christus Jezus levendig de verwelkoming die iemand wacht bij zijn berouwvolle terugkeer uit het verloren land van de zinnen naar het huis van de Vader - het bewustzijn dat God het enige Gemoed en Leven is. Blij over de terugkeer van de zoon, zei de vader tot zijn dienaars: “Brengt hier te voorschijn het beste kleed en doet het hem aan.” (Luk.15:22) Volgens Hebreeuws gebruik betekent het beste kleed een speciale eer. Dit is het gewaad waarmee onze hemelse Vader ieder van ons kleedt als wij onze geestelijke status zien als niet gevallen, waardige en geliefde zoons en dochters van God. Onze gehoorzaamheid aan morele en geestelijke wetten beschermt en beloont niet alleen onszelf maar ook anderen. Door het voortdurend voorbeeld van onze integriteit worden aan hen met wie we in contact komen thuis of op het werk, in de kerk of in de gemeenschap, moed, inspiratie en kracht gegeven om zelf eveneens de verleiding te weerstaan. Als wij dagelijks bidden om alleen op geestelijke aantrekkingskracht te reageren, laat ons dan beter helpen het licht van Christus, Waarheid, uit te stralen, door overal iedereen te zien als de geestelijke idee van God en dit licht van Christus zal het pad van iedereen verlichten.

Werkelijke aantrekkingskracht

De mens bezit door weerspiegeling alle geestelijke eigenschappen, omdat hij door God is geschapen. Christian Science verklaart dat alleen wat Geest weerspiegelt werkelijk aantrekkelijk is. Ware aantrekkelijkheid vindt men in deze eigenschappen - in goedheid, zuiverheid, betrouwbaarheid, geestelijkheid, tederheid, kracht. Als wij de geestelijke mens als onze eigen ware identiteit erkennen, verpersoonlijken wij deze goddelijke kenmerken en anderen worden tot ons aangetrokken. Mrs. Eddy, die Christian Science ontdekte en stichtte, bevestigt in Wetenschap en Gezondheid: “Er is slechts één werkelijke aantrekkingskracht  - die van Geest. De kompasnaald, die naar de pool wijst, is een symbool van deze alomvattende kracht, of de aantrekkingskracht van God, het goddelijk Gemoed.” (Blz. 57) Blijvende en alleszins bevredigende relaties worden aangeknoopt en onderhouden als wederzijds zulke dierbare en blijvende hoedanigheden waardering vinden als de onschuld en straling van Ziel, de onwankelbaarheid en rechtvaardigheid van Beginsel, de intuïtie van Gemoed, de lieflijkheid en gratie van Geest, de levendigheid van Leven, de oprechtheid van Waarheid, de warmte en genegenheid van Liefde. Het tegenbeeld van geestelijke aantrekkingskracht wordt in Christian Science “dierlijk magnetisme” genoemd. Deze benaming duidt de veronderstelde aantrekking aan van de fysieke zinnen naar materialisme en sensualiteit. Dierlijk magnetisme leidt de gedachten af van de dingen van God en vertraagt onze geestelijke vooruitgang. De aantrekkingskracht van Geest nabootsend beweert het dat alleen de dingen die door de fysieke zinnen kunnen worden waargenomen, aantrekkelijk zijn, prettig en begerenswaard. Teneinde “absolute zuiverheid” niet uit het oog te verliezen, moeten wij God erkennen als het enige Gemoed, de bron van alle ware denken - en het enige Leven. Wij kunnen begrijpend vasthouden dat de mens helemaal geestelijk is en niet half stoffelijk of dierlijk, en half geestelijk.

Boodschap van Christian Science

We moeten in ons leven nooit de gedachte toelaten dat de mens een ellendig zondaar is en dat hij veroordeeld is. Deze verkeerde theologie wordt in Christian Science volslagen omgekeerd. We kunnen ons van zonde losmaken en de onwerkelijkheid ervan bewijzen. We kunnen tot het besef van verlossing komen dat de mens het geliefde kind van God is, altijd verzorgd en bestuurd door de goddelijke Liefde. Dit is stellig de boodschap die Christus Jezus aan de mensheid bracht en het is de boodschap van Christian Science aan het mensdom nu. Het geneesmiddel is gelegen in het onpersoonlijk maken van de dwaling. We moeten de verkeerde invloed onderkennen in zijn ware gedaante, namelijk als een hypnotische influistering die we radicaal moeten afwijzen. We moeten ons daarvan afkeren en streven naar een intensiever begrijpen van Gods aanwezigheid en leiding. Door middel van gebed kunnen we een verlicht geweten weerspiegelen, een duidelijke scheidslijn waarnemen tussen het goede en het kwade en onze eenheid met God, het goddelijke Gemoed, bewaren. De zonde vernietigt zichzelf, maar dit houdt niet in dat het individu daarin mee moet gaan. Een nauwkeurige beschouwing van de feiten van Gods oneindige goedheid en van de status van de mens als kind van God, als “beeld der Liefde” zal het mesmerisme van hopeloosheid verdrijven en ons voeren naar nieuwe en hogere opvattingen over God en de mens.

Disharmonie verdwijnt

Hebt u wel eens het gevoel gehad dat u niet meer bidden kon? Als we beter begrijpen hoe we moeten bidden kunnen we meer doen dan alleen maar God smeken ons te redden. We kunnen in plaats daarvan God, of het goede, aanvaarden als de bron van ons werkelijke zijn en erkennen dat de mens Zijn gelijkenis is. De menselijke natuur weerspiegelt de goddelijke Liefde en is geen produkt van het Adamgeslacht. Bezielde gedachten ontnemen alle werkelijkheid aan de illusie dat er leven in de stof is. Het goddelijk Gemoed is oppermachtig en onze werkelijke individualiteit - de idee of het denkbeeld van dit Gemoed - is eeuwig. We maken ons wel eens ongerust over disharmonische lichamelijke symptomen en concentreren dan ons gebed op het verwijderen van deze symptomen. Wetenschappelijk gebed daarentegen richt zich de stoffelijke gedachten die aan de ziekte ten grondslag liggen, en vervangt die door het bewustzijn dat de weerspiegeling is van de goddelijke Liefde. Disharmonie verdwijnt naargelang de waarheid van het zijn begrepen en toegepast wordt. Ons werkelijke zijn wordt nooit door het sterfelijk gemoed aangetast en als we ons op de juiste wijze vereenzelvigen met deze geestelijke individualiteit worden we innerlijk verlicht. De veronderstelling dat het kwaad aanwezig zou kunnen zijn, wordt dan als onwaar herkend en door ons verworpen Op die wijze kunnen we de goddelijke eigenschappen waaraan we in werkelijkheid uitdrukking geven duidelijker zien.

Het tweede gebod

Het tweede gebod verbiedt het maken van “een gesneden beeld.” Indrukken uit het verleden die levendig en onuitwisbaar in de herinnering worden gehouden, kunnen ons tot een soort gesneden beeld worden. Waarom zouden we ons daarvoor buigen in verdriet, berouw of zelfverwijt? We kunnen schadelijke herinneringsbeelden uitwissen, wegvagen, afwijzen en afdanken. Maar hoe? Door ons los te maken van het sterfelijk gemoed dat zulke herinneringen vasthoudt en door ons te vereenzelvigen met het goddelijk Gemoed dat die herinneringen niet kent. In plaats van aanspraak te maken op een persoonlijk gemoed met slechte of goede herinneringen, kunnen we met vreugde het éne Gemoed erkennen dat ieder van ons weerspiegelt. Dit Gemoed kent en beseft alleen de goddelijke werkelijkheid - dat wat is - God en Zijn idee. Gods ideeën zijn nooit slachtoffer van het verleden; nooit onderworpen aan zelfvervolging, of zogenaamde gedachtelijke beïnvloeding. God, de intelligentie van het heelal, heerst geheel alleen over Zijn idee, de mens, en houdt hem voor altijd in het nu van het eeuwige goede. Door in het heden te leven kunnen we er zeker van zijn dat we vrij blijven van onverstandig vasthouden aan het verleden.

In dienst van Ziel

De mens is voor God onmisbaar; God, of de goddelijke Liefde, drukt Zijn goddelijke natuur uit in de mens. Wanneer deze waarheid duidelijk is, kunnen we daarvan de blijken geven in onze menselijke ervaring in de vorm van nuttige werkzaamheid. Een ieders taak is om op eigen individuele manier de scheppende macht van de goddelijke Geest te weerspiegelen. Wanneer we dat begrijpen neemt onze bruikbaarheid toe en wordt de onuitputtelijkheid van inspiratie, kracht, wijsheid en vaardigheid geopenbaard. God, het oneindig Gemoed, moet tot uiting komen in ideeën. De mens is de geestelijke uitdrukking van God. Ons werk is dan ook het weerspiegelen van onkreukbaarheid, betrouwbaarheid, intelligentie, barmhartigheid, enz. De mens bestaat in wezen uit deze goddelijke eigenschappen en God drukt ze in een eindeloze verscheidenheid door de mens uit. Hoe kunnen we deze geestelijke feiten dan in ons leven praktisch waar maken? We kunnen altijd, waar we ons bevinden, beginnen met God te dienen. En de meest doeltreffende manier om de goddelijke Liefde te dienen is door liefdevol te denken en te handelen. Om Beginsel te dienen, moeten we eerlijk zijn en ons houden aan de wettelijke voorschriften. In dienst van Ziel staan houdt noodzakelijkerwijs in de uitstraling en vrede van Ziel te weerspiegelen. Niets kan deze werkzaamheid teniet doen. Wanneer we onze gedachten in deze banen houden, opent dat mogelijkheden om onze medemens te dienen. Gods plan voor ons is het onbeperkt goede en tot dat doel werkt Hij iedere dag met en door ons.

Volkomenheid en tegenwoordigheid van de Godheid

Een Christian scientist leeft niet in een geestelijke droomwereld. Een scientist is menslievend en praktisch en bezit een flinke dosis gezond verstand. Christian Science maakt ons duidelijk dat het goddelijke en het menselijke met elkaar in overeenstemming zijn. Het goddelijk Leven en zijn expressie bevinden zich juist dáár waar de sterfelijke ondervinding zich schijnt af te spelen. Wanneer wij dit geestelijk feit begrijpen, zullen dwalingen, verkeerde opvattingen en vooroordelen uit ons bewustzijn worden weggevaagd. En niets is meer effectief dan het afleggen van dergelijke misvattingen, omdat nou juist uit foute, verdraaide opvattingen van het zijn ziekte en sterfelijkheid voortkomen. Hoe raken we onze verkeerde inzichten kwijt? Door zonder ophouden te beseffen dat Leven en zijn ideeën de hele werkelijkheid uitmaken. Waar we stoffelijke toestanden schijnen te zien, plus de ellende die daaruit voortspruit, is in werkelijkheid Leven. Alles wat werkelijk is, heeft een geestelijke basis en oorzaak, en is onverbrekelijk verbonden met het goddelijk Gemoed. Het menselijk bewustzijn geeft gewoonlijk een verkeerde uitleg van het ware bestaan en gelooft dat de werkelijkheid stoffelijk is en het stoffelijke werkelijk. Maar dit verandert niets aan het feit dat alles wat werkelijk bestaat Gemoed is en de geestelijke uitdrukking daarvan. Niets is vooruitstrevender en nuttiger dan dit te accepteren. De nieuweling in Christian Science merkt al gauw dat er geen twee soorten bestaan zijn - een geestelijk en een stoffelijk, naast elkaar of dooreen gemengd - maar begint spoedig te zien en te bewijzen dat het geestelijk bestaan het enige is en dat het stoffelijke niet werkelijk substantieel is. Hij leert om een dergelijk dualisme af te wijzen door de volkomenheid en de tegenwoordigheid  van de Godheid en Zijn schepping te erkennen.

Vergeven en vergeten

Er valt veel te zeggen voor de gave om fouten, beledigingen, ergernissen, ongelukken of tragedies uit het verleden te vergeten. Christian Science leert ons hoe we wetenschappelijk zulke herinneringen kunnen uitwissen en vernietigen door middel van het grote geestelijke feit dat het ware verleden van de mens geestelijk, onberispelijk goed is. Knagende wroeging, een hart vol wrok, rimpels van verdriet moeten geen blijvend deel van onszelf worden als herinnering aan het verleden. Wat nooit werd geregistreerd in of door het goddelijk Gemoed, behoeft ook niet in het menselijk denken te worden opgetekend of op het lichaam te worden vastgelegd. Voor onze eigen bestwil moeten we bereid zijn om niet alleen de afdrukken  van dwalingen uit het verleden weg te gooien, maar ook de negatieven geheel en al te vernietigen. Het is een gewoonte om telkens terug te denken aan moeilijkheden uit het verleden. Hoe kunnen we aan dit populaire maar riskante tijdverdrijf ontkomen? Christian Science verschaft de oplossing die genezing brengt: het begrijpen dat God, de goddelijke Liefde, alles omvat. Deze Wetenschap haalt een streep door alle ervaringen uit het verleden en draagt de genezende balsem van vergeving aan alle gekrenkte gevoelens. De deur moet stevig op slot gedaan worden. We kunnen niet toelaten dat het verleden ons heden berooft van vrede en doelmatigheid. Het oprakelen van fouten, onhebbelijkheden en beledigingen uit het verleden speelt het dierlijk magnetisme in de kaart en is een ontkenning van de alomtegenwoordigheid van het goddelijk Gemoed. Dierlijk magnetisme, de naam die Christian Science aan het kwade geeft, wil dat we telkens weer over het verleden blijven denken en wrok koesteren in plaats van te vergeven en te vergeten. In een hart dat vol is van dankbaarheid voor het tegenwoordige goede, kan nooit plaats zijn voor de herinnering aan enig onrecht.

In harmonie gevestigd

Een van de aspecten van het sterfelijk gemoed is dat het zich voordoet als een agressieve onrustzaaier. Het schept verwarring met een aanbod van mogelijkheden die zowel juist als verkeerd kunnen zijn. Aan de andere kant is de erkenning van alle goddelijke bewustzijn, waarin alle werkelijkheid in zijn universele volmaaktheid besloten ligt, de enige basis van waaruit wij de goede eindresultaten van God in menselijke aangelegenheden hier en nu kunnen bewijzen. In de Bijbel lezen we over de vrienden van Job - hoe ieder zijn eigen versie geeft over de oorzaak van Jobs problemen. Evenzo kunnen wij nu van verschillende bronnen advies aanvaarden - meestal vol theorieën over de problemen waarmee de mensheid wordt geconfronteerd en met zogenaamde verklaringen voor deze moeilijkheden. Toen Job weigerde zich door de verwarrende nachtmerrie van het sterfelijk gemoed te laten afhouden van zijn diepe overtuiging dat God goed is,werden alle problemen tenslotte voor hem opgelost. Hij kon met blijdschap roepen: “Ik weet, dat Gij alles vermoogt, en dat geen van uw gedachten kan afgesneden worden . . . Met het gehoor van het oor heb ik U gehoord, maar nu ziet U mijn oog” (Job 42:2, 5). Als wij ons intuïtief tot het onsterfelijke Gemoed wenden in plaats een verscheidenheid aan juistheden en onjuistheden tegen elkaar af te wegen, gaan we beseffen dat de identiteit van de mens in harmonie is gevestigd als de idee van de goddelijke Liefde. Dan zullen wij ervaren dat mentale verwarring plaatsmaakt voor de ritmische ontvouwing van Waarheids oneindige thema van universele goedheid, en de blijken daarvan zullen in ons dagelijks leven tot uitdrukking komen.

Het heelal is geestelijk volmaakt

Om juiste conclusies te kunnen trekken, moeten wij ons ervan bewust zijn vanuit welk standpunt we waarnemen. Ook moeten wij voorzichtig zijn met het interpreteren van berichten die wij vernemen. Zoals het spreekwoord aangeeft, kan men elke menselijke zaak van twee kanten bekijken. Hoe kunnen wij er nu zeker van zijn dat we het betrouwbaarste uitgangspunt hebben voor onze beslissingen? In Christian Science  leren we dat het ene goddelijke Gemoed zichzelf in zijn weerspiegeling tot uitdrukking brengt, en dat dat de enige activiteit is die in werkelijkheid plaatsvindt. Het heelal is geestelijk volmaakt - de oneindigheid van één onfeilbaar samenhangende harmonie. Als wij een oordeel moeten vellen of een beslissing moeten nemen, dan kunnen wij vertrouwen op Christus, Waarheid, de werking van het goede. In Christian Science leren we de waarheid te aanvaarden van wat in de Bijbel over God geschreven staat: “Gij zijt te rein van ogen dan dat Gij het kwade zoudt zien” (Hab.1:13). En omdat de mens de idee van God is, heeft hij alleen het bewustzijn van het goede. Wat doen wij echter als er iets vervelends gebeurt dat schade of verlies tot gevolg heeft? Accepteren we dat dan maar gewoon en nemen we genoegen met de lessen die we eruit kunnen leren? In het geheel niet! De schade en het verlies zijn de geprojecteerde beelden van het sterfelijk gemoed. Dit gemoed zou onjuiste, leugenachtige versies in de plaats willen stellen van de volmaakte werking die voor eeuwig plaatsvinden. Een bedrieglijke getuigenis berust niet op de ware feiten of het goede en is dus niet juist. Ons gebed in de vaste overtuiging van de werkelijkheid die aan alles ten grondslag ligt doet de leugens of mentale onwaarheden zoals schade, verlies of welk ander kwaad ook verdwijnen. En dat brengt herstel in de menselijke omstandigheden.

De lankmoedige

Christus Jezus gaf het bewijs dat God zonder enige terughoudendheid in overvloed geeft. Hij kon dat, omdat hij begreep dat Gods koninkrijk reeds gevestigd en aanwezig is. Niettegenstaande de wereld in het algemeen het tegendeel gelooft, is God de enige macht, en de mens is Zijn volmaakte, geestelijke uitdrukking. Daarom is boosheid of angst in werkelijkheid dwaling, nietsheid. Mrs. Eddy zegt over dwaling: “Het is datgene, wat schijnt te zijn, maar niet is” (W&G p. 472). Als wij ons aan deze fundamentele, wetenschappelijke wijze van redeneren houden en ons leven daarop baseren, hoeven wij ons geen zorgen te maken dat iemand op onze rechten of vooruitgang inbreuk zal maken of dat wij zelf een obstakel zullen vormen voor de mogelijkheden van een ander. Als wij iemand met zijn ellebogen zien werken om macht, een functie of bezit te verwerven, dan kunnen wij in plaats van kwaad te worden, die ander en onszelf ten zegen zijn door in ons bewustzijn trouw te blijven aan Gods oppermacht. Op elke plaats en in elke situatie kan het licht van de Christus aan een ieder openbaren dat God al Zijn kinderen overvloedig van het goede voorziet.

Spreuken 16:32 “De lankmoedige is beter dan de sterke.”

Onze afhankelijkheid van God

Gebed in Christian Science is het erkennen van Gods alheid en de eenheid van Gemoed. Het is zwichten voor Gods wet als de basis van alle harmonie, gezondheid en welzijn. Bidden is het verwerpen van het stoffelijke zinnengetuigenis en van elke zelfstandigheid van de stof. De Meester, Christus Jezus, demonstreerde de genezende Christus het allerbeste. Door zijn nederigheid en zachtmoedigheid onthulde hij de goddelijke macht en wees ons de weg naar verlossing. Het menselijk denken verzet zich tegen de erkenning van zijn eigen nietsheid en zo ontstaat de strijd tussen het vlees en de Geest. We kunnen de arrogantie van de zogenaamde stoffelijke intelligentie terugvinden in vele facetten van de menselijke ervaring. De erkenning van ‘s mensen volslagen afhankelijkheid van God verleent macht aan onze gebeden. Alleen als we nederig zijn, begrijpen we dat die macht goddelijk is en daarom onbeperkt, en dat de bekwaamheden van de mens weerspiegelde bekwaamheden zijn. Mozes was een zeer nederig mens. Die eigenschap stelde hem in staat Gods wil te weerspiegelen. Anderzijds was Paulus, de intellectueel, verblind door zijn hoogmoed en farizeïsche schijnheiligheid, totdat hij het punt bereikte waarop het menselijke geheel ondergeschikt werd aan het goddelijke. Hij bad nederig: “Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal?” (Hand.9:6). Door deze omvorming van zijn denken kwam voor hem een hele nieuwe wereld van mogelijkheden open. Hij begon de goddelijke kracht en de geestelijke macht te begrijpen. Om dat te kunnen, moet hij de nietsheid hebben beseft van leven en intelligentie in de stof.

Gods liefde weerspiegelen

In onze strijd om te leren liefhebben leren wij ook te vergeven. De Meester leerde ons bidden: “En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren” (Matt.6:12). Mrs Eddy verschaft ons de basis voor zulk vergeven als zij de geestelijk wetenschappelijke verklaring van deze regel uit het onzevader geeft: “En Liefde wordt weerspiegeld in liefde” (W&G blz. 17). Lijkt het moeilijk om Gods liefde te weerspiegelen, om die in ons dagelijks doen en laten in praktijk te brengen en die liefde tot uitdrukking te brengen in een situatie waarin wij geloven dat ons een groot onrecht is aangedaan? Ja, maar als we er werkelijk toe bereid zijn, zal de weg daartoe voor ons geopend worden. Ja, het kan soms moeilijk lijken lief te hebben, maar het wordt makkelijker naarmate we het meer doen. Gods liefde is oneindig, en er is een oneindig aantal manieren om uitdrukking te geven aan die liefde. Liefhebben wat een ander liefheeft kan een manier zijn om daarmee te beginnen. Wij vinden het allemaal prettig als we voelen dat de mensen van ons houden. Wij kunnen dit allen bereiken. Wat het meest nodig is in een situatie waarin disharmonie heerst, is dat wij zelf bereid zijn om liefde uit te drukken en het zelfs graag doen. Als we dan oprecht en volhardend zijn in onze pogingen zal de liefde die wij geven voelbaar worden, zodat de hele situatie erdoor beïnvloed wordt - met inbegrip van de persoon van wie we denken dat hij of zij genezing nodig heeft, met inbegrip ook van onszelf.

Zachtmoedigheid

Het is interessant vast te stellen dat het juist de zachtmoedigheid was - accepteren van de nietsheid van de stof en de alheid van God - die Jezus in staat stelde groot gezag uit te oefenen. Zijn uitgangspunt was dat God het enige Gemoed is, de enige macht, het ongelimiteerde goede. In de Bijbel lezen we dat God zegt: “Ik ben de Heere, en niemand meer, buiten mij is er geen God” (Jes.45:5). En het tweede gebod omschrijft God als een “naijverige God” (Ex.20:5). Dit kan een manier zijn om aan te geven dat het goede oneindig en oppermachtig is en dat het kwaad onwerkelijk is. God, het goede, tolereert het kwaad niet. Van ons wordt verlangd dat we het geloof in het kwaad opgeven en één God erkennen. Een heel ander facet van zachtmoedigheid en macht treedt aan het licht als we realiseren dat God die enige oorzaak is en de mens het gevolg daarvan. De mens is geen schepper. Hij is geen oorzaak en geen oorsprong. Hij is altijd alleen maar gevolg. Dit feit tart de menselijke trots. Alle intelligentie, initiatief, inspiratie, gezag en creatieve bekwaamheid komt voort uit God. Er bestaat geen andere intelligentie. Als uitdrukking van God heeft de mens alle onbeperkte rijkdommen van het goddelijk Gemoed tot zijn beschikking om een beroep op te doen en daarom kan hij deze voortdurend tot uitdrukking brengen. Zolang we slechts één Gemoed erkennen, één oorzaak, één Vader, kunnen we aanspraak maken op al de goedheid van God als onze erfenis. Tot de richtlijnen die Jezus ons gaf, behoort ook de zaligspreking: “Zalig zijn de zachtmoedigen; want zij zullen het aardrijk beërven” (Matt.:5:5). Waarom is dit zo? Omdat de zachtmoedigen de alheid van God onderkennen. Wanneer we geen ander Gemoed hebben dan God, geven we de bewijzen van het koninkrijk der hemelen binnenin ons, en dat is de gemoedsgesteldheid die het aardrijk beërft.

God is Liefde

Johannes zegt: “God is Liefde” (1Joh. 4:16). God is Liefde, en de mens is Gods gelijkenis. Dat houdt in dat de mens het beeld van Liefde is. De mens is de uitdrukking van de oneindige Liefde. Elk van zijn activiteiten is de weerspiegeling van de activiteit van Liefde. Omdat God het enige Gemoed is, heeft de mens geen ander Gemoed dan de goddelijke Liefde; iedere gedachte van de mens komt voort uit het Gemoed dat Liefde is. De mens is zich alleen bewust van de aanwezigheid van God en van Zijn uitdrukking. Hij weet niets af van de vermeende tegenstelling van de goddelijke Liefde haat genaamd, of van de schijnliefde die het karakter aanneemt van louter persoonlijke gehechtheid. De mens door God geschapen bestaat in alle eeuwigheid met Hem tezamen en weerspiegelt de heilige bedoeling van Liefde. Naarmate iemand deze waarheden over zijn werkelijke zijn begrijpt en er zich rekenschap van geeft, zal het steeds gemakkelijker voor hem of haar worden om lief te hebben. Hij zal steeds minder geneigd zijn enig gebrek aan liefde in hemzelf te rechtvaardigen. Hij houdt er mee op anderen de schuld te geven van zijn onlustgevoelens  en zijn beperkingen en tracht zulke toestanden te verbeteren door eigen bewustzijn grondig te onderzoeken om te zien wat daarin verbeterd moet worden. Wanneer hij liefdeloze trekken bespeurt, verwerpt hij die omdat ze niet werkelijk deel uitmaken van zijn ware wezen en hij bevestigt het feit van zijn reine, liefdevolle identiteit als het beeld van God.

Een hoger Leven vinden

Is het niet een heerlijke ontdekking als we beseffen dat we het bewuste beeld en de onsterfelijke getuige zijn van Gods oneindige natuur en wezen - de zuivere idee van onbeperkte Ziel, Geest, Gemoed, van het onuitwisbare Leven, en met een individualiteit die door Liefde is gegeven. En het is het begrijpen en toepassen van deze waarheid omtrent de geestelijke aard van de mens in zijn Wetenschappelijke betekenis, dat de liefdevolle wijze is waarop de Liefde ons bevrijd van zonde en onze lichamelijke kwalen geneest. De demonstratie van deze waarheid is de weg ter verlossing die Christus Jezus ons leerde. Temidden van de teleurstellingen en uiteindelijke vruchteloosheid van het sterfelijk bestaan kunnen we een hoger Leven vinden - en ons betere zelf als de zuivere idee van God. Zoveel mensen vinden dat het leven van vandaag bestaat uit stormen en spanningen, schuldgevoelens en pijn, misverstand en ellende, zorg en verdriet. Desondanks ontvouwt het begrijpen van de Wetenschap van Leven - het werkelijke Leven waaraan ieder van ons uitdrukking geeft als Gods eigen idee - het koninkrijk der hemelen in ons, hier en nu.

God die oneindig Leven is

Leven is zoveel meer dan een reeks stompzinnige tragedies, overdreven misère, wreed gebrek, grillige waanvoorstellingen en ontmoedigend onrecht. Het feit is, dat het werkelijke Leven van de mens compleet van dit alles verschilt. In werkelijkheid behoort niet een van deze dingen ertoe. De Wetenschap van Christus brengt ons tot het fundamentele begrip dat het Leven van de mens niets minder is dan de volstrekte Liefde, de ene Ziel, of God - en dat de mens aan dit Leven uitdrukking geeft in volmaaktheid, compleetheid, schoonheid, harmonie, onsterfelijkheid. Meermalen wordt de ellende van onze sterfelijke ervaring de aanleiding voor geestelijk ontwaken. Zoals Mrs. Eddy schrijft: “De bittere ervaringen, die het geloof aan het veronderstelde leven van de stof meebrengt, zowel als onze teleurstellingen en eindeloze ellende, drijven ons als vermoeide kinderen in de armen van de goddelijke Liefde. Dan beginnen wij Leven in de goddelijke Wetenschap te begrijpen” (Wetenschap en Gezondheid p.322). De verrukking waarmee we beseffen dat er een God is die we kunnen aanbidden, begrijpen en die ons in onze nood zal helpen - een God die oneindig Leven is - gaat samen met de bezieling van het Wetenschappelijk inzicht wie en wat we in waarheid zijn en waarom we bestaan.

Het ene bewustzijn

Er kunnen tijden zijn waarin we moeten volharden in gebed, wetende dat het ware bewustzijn het volmaakte gevolg is van Gemoed. Verkeerde karaktereigenschappen kunnen heel werkelijk, hardnekkig en persoonlijk eigendom lijken te zijn. Maar het zijn onwaarheden, die door het sterfelijk gemoed geprojecteerd worden; het zijn de gevolgen van een hypnotiserende bewering dat het ene bewustzijn verdeeld kan worden in meerdere bewustzijn. De Wetenschap toont de onwerkelijkheid hiervan aan en laat onze ware individualiteit aan het licht komen. Door gebed zwicht het sterfelijk gemoed voor Gods wet; geloof aan het kwaad wordt vernietigd als we ons begrip van goed ontwikkelen. We kunnen ontwaken tot het inzicht dat ons ware wezen de zelfopenbaring van Gemoed is. Als we zien dat wij het welzijn, de volkomenheid en de heerschappij van het goddelijk Gemoed - de enige ware substantie - weerspiegelen, volgt genezing vanzelf. Zonde, ziekte, boosaardigheid en misdaad zijn ingebeelde voorstellingen, voortkomend uit een onwerkelijke denkwijze die niet in harmonie is met God, de goddelijke Liefde.

Wetenschappelijk bidden

Agressieve gedachtelijke suggesties kunnen geen wortel schieten in een geestelijke gezindheid. Zelfs al kunnen we het besef van het kwaad ook zonder grondige discipline tijdelijk op een afstand houden, toch wordt de onwerkelijkheid van het kwaad beter begrepen en aangetoond naarmate ons gebed wetenschappelijker wordt. Er kunnen tijden zijn dat we er in het bijzonder voor moeten bidden dat de goddelijke Liefde ons bijlicht op onze weg uit onjuiste geloofsvormen naar de bewustwording van Ziel. We moeten onze tekortkomingen eerlijk onder ogen durven zien en weigeren daar een willig werktuig van te zijn. De dierlijke geaardheid en hypnotisch aantrekkingskracht van het kwaad wil ons doen geloven dat verkeerde gedachten niet alleen in ons ontstaan, maar ook werkelijk deel van ons maken. De Wetenschap verbreekt dit mesmerisme. We merken dan dat de bewering dat het kwaad oorspronkelijk en werkelijk is, typerend is voor de duivel en geenszins geldt voor het individuele bewustzijn dat het goddelijke weerspiegelt. Waarheid die begrepen wordt, houdt onze werkelijke identiteit gescheiden van het besef van kwaad. Zij voorkomt dat we ons schuldig maken aan stoffelijk denken en verhaast individuele hervorming, verlossing en genezing.

Christusgelijkende individualiteit

De gebeden van Christus Jezus hadden resultaat omdat hij Gods genezende macht begreep. Omdat hij begreep dat het Ego Gemoed is, en doordat hij de macht van Gemoed weerspiegelde en tot uitdrukking bracht, was hij in staat zijn wonderbaarlijke werken te doen. De Meester herhaalde telkens weer hoe noodzakelijk het is wereldse waarden en normen te vervangen door geestelijke. Nooit heeft iemand beter aangetoond dat de ware, Christusgelijkende individualiteit voor ieder onderdeel van zijn bestaan geheel afhankelijk is van God. Hij zei: “Mijn Vader werkt tot nu toe, en ik  werk ook” (Joh. 5:17). Als wij in ons denken de ware prioriteiten stellen, geven we voorrang aan wat meer in harmonie is met wat de Wegwijzer, Christus Jezus, ons leerde. Dit maakt ons meer aan Christus gelijk en we beschouwen onze naasten met meer mededogen. We zijn dan beter in staat de noden van anderen te onderkennen en hen te doen ontwaken tot een dieper bewustzijn van de onverbrekelijke eenheid die er tussen God en Zijn weerspiegeling bestaat. De mate waarin wij Jezus’ vermaning “Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid” (Matt. 6:33) in praktijk brengen, bepaalt hoe krachtdadig ons gebed werkt in het bevrijden van onszelf en anderen van disharmonie, ziekte en zonde.