Ontwakingsproces

Het Christendom is een godsdienst van vreugde. De twee woorden ‘vreugde’ en ‘verlossing’ hebben beide een belangrijke plaats in de woordenschat van het Christendom, al worden ze niet zo dikwijls in één adem genoemd. Toch voorspelde Jesaja (51:11): “de vrijgekochten des Heeren [zullen] wederkeren en met gejuich te Sion komen, en eeuwige blijdschap zal op hun hoofd wezen.” De Bijbel zegt over Jezus dat hij zich “voor ons gegeven heeft, opdat hij ons zou verlossen van alle ongerechtigheid” (Tit 2:14). Maar tevens beloofde hij zijn aanhangers grote vreugde wanneer ze zijn voorbeeld zouden volgen om God en de hele mensheid, lief te hebben en de mensen te helpen zich vrij te maken uit verdrukking. De Engelstalige Oxford Dictionary geeft als eerste definitie van “verlossing”: ‘Bevrijding van zonde en de gevolgen daarvan door de verzoening van Jezus Christus.’ Het woord “verzoening” houdt de gedachte van “één-zijn” met God in, en Jezus onderrichtte de mensen over zijn eigen één-zijn met God en tevens dat dit in werkelijkheid gold voor alle mensen. Mrs. Eddy heeft gezegd: “Jezus van Nazareth leerde en bewees het één-zijn van de mens met de Vader en hiervoor dienen wij hem eindeloos hulde te brengen” (Wetenschap en Gezondheid pg.18). De alheid van een God die oneindig goed is en die weerspiegeld wordt in de volmaaktheid van Zijn schepping, maakt vreugde en verlossing een ontwakingsproces voor wat reeds waar is - en niet het herwinnen van een verloren paradijs.