Relatie tot God

“Kan ik echt mezelf zijn?” is voor veel mensen en heel dringende vraag. Een bevredigend antwoord wordt alleen gevonden wanneer onze individualiteit gezien wordt in relatie tot God. Iets dat in overeenstemming is met het wezen van God hoeft niet gevreesd te worden, en iets dat daar niet mee in overeenstemming is, heeft geen oorzaak, geen plaats om te zijn en geen wet om het te steunen. De kracht van de geestelijke waarheid is dat het door God gegeven wezen van de mens door geen andere wet bestuurd wordt dan die van almachtige geestelijke goede, Gods wet. Als we op deze wijze leren denken, beginnen allerlei beperkingen van ons af te vallen.  Onze beperkingen zijn vaak eerder het gevolg van de verkeerde opvatting die wij over onszelf hebben dan van de werkelijke feiten. Waar we onszelf van moeten bevrijden is een stereotiepe levenswijze. Een gedachtelijke opvatting die bepaald wordt door een eenmaal ingenomen standpunt, of door gewoonte. Het is belangrijk zulke patronen in onszelf te herkennen, omdat deze ons beletten werkelijk onszelf te zijn. Het zijn niet alleen de patronen die anderen ons opleggen, de invloed van de reclame bijvoorbeeld. Het zijn ook de stereotypen of gewoontepatronen die we onszelf opleggen. “Ik kon ‘t niet helpen, zo ben ik nu eenmaal!” Vroeger gebruikte ik dit excuus vaak voor mijn gedrag. En die gewoonte bleek niet eens zo gemakkelijke af te leggen. Dit beeld “zo ben ik nu eenmaal” begint pijnlijk te worden, als een schoen die te nauw zit. En dat onaangename gevoel zou wel eens heel goed kunnen zijn, omdat het een teken is dat de onderliggende feiten van ons wezen ons niet met rust laten in dit zelfgemaakte stereotype.