Geestelijke dimensie

Jezus wist, dat het geloof aan een stoffelijk leven geheel verworpen moest worden. Een toenemende geestelijkheid en steeds verdergaande verwerping van materiële begrippen kunnen ons tenslotte die extra levensdimensie binnenvoeren - die dimensie waarin de mens en het heelal weer zijn overgebracht in Geest. Een buitengewoon voorbeeld hiervan vinden we in het Evangelie van Mattheus 17. Daar wordt verteld hoe Jezus drie van zijn meest veelbelovende discipelen, Petrus, Jacobus en Johannes meenam. Met zijn vieren beklommen zij een berg, waar zij een geestverruimende ervaring hadden, die met niets te vergelijken is. De discipelen zagen de transfiguratie van Jezus. Zij zagen hem inderdaad van gedaante veranderen en hoorden, hoe hij met Mozes en Elias sprak, die beiden al honderden jaren tevoren deze aarde hadden verlaten. Werden de mens en het heelal op dat moment niet door Jezus weer overgebracht in Geest? Toonde hij niet het bestaan aan van een heelal waarin geen tijd bestaat en waar de mens zijn identiteit en individualiteit in het rijk van Geest vindt - waar de mens niet stoffelijk en vergankelijk is, maar een eeuwige geestelijke idee binnen het goddelijk Gemoed, dat God is? De Bijbel vertelt ons dat gedurende  zijn transfiguratie of omzetting in een andere dimensie, de kleding van Jezus blinkend wit was, van een witheid zoals ‘geen voller aarde’ - geen stoffelijk reinigingsmiddel - ‘zo wit maken kan’. (Mark.9:3) Deze symboliek toont aan, dat geestelijke zuiverheid ons in staat stelt deze dimensie van Geest binnen te gaan en daar kunnen wij meteen mee beginnen. Maar voordat de dimensie van Geest zich volledig voor ons kan ontvouwen, moeten wij geestelijke reinheid bezitten, een zuiver geestelijk besef - vrij van begrenzingen van tijd en ruimte, en van een fysiek bestaan.