Eeuwig Leven

Het werkelijke goede is altijd goed, het ware Leven is altijd Leven, zonder begin en einde. Het goede van het eeuwige Leven is nu, op dit moment, een geestelijk feit. Neem bijvoorbeeld eens de algemeen aanvaarde handicap van het ouder worden. De oorzaken van dementie zijn mentaal, niet lichamelijk. De fysieke toestand van zwakte en verval is slechts het symptoom van de ouderdom. Het is het gevolg van de wijze van denken van het individu. De oude dag is niet iets, dat ons pas later overvalt. Het is geen lichamelijke toestand die geleidelijk ontstaat. Het is iets waarmee we al geboren schijnen te worden. Het is het geloof dat geboorte, groei, rijpheid, verval en dood onvermijdelijk zijn en dat we ons individueel in één van deze stadia bevinden. Het tijdstip om met dit soort gedachten af te rekenen, is nu, op dit moment. We moeten er niet mee wachten tot we oud zijn. Als we een of ander lichamelijk probleem hebben, moeten we niet toestemmen “ermee te leven”, alleen omdat het niet levensgevaarlijk is of - als het een karakterfout betreft - omdat we er niet door in de gevangenis raken!  We moeten deze problemen meteen te lijf gaan en NU oplossen, als we een lang, actief en nuttig menselijk bestaan willen leiden als een eerste stap tot het demonstreren van het eeuwige en onsterfelijke leven. Maar het is nooit te laat om de belemmeringen van de ouderdom te overwinnen en op hoge leeftijd een nuttig en en gelukkig leven te leiden. Hoe komt dat? Omdat het geloof dat het leven stoffelijk is, te allen tijde kan beginnen te wijken voor het ware, geestelijke bewustzijn van het eeuwige leven - nu op dit ogenblik. “Laten wij dan onze voorstellingen van het bestaan liever de vorm geven van lieflijkheid, frisheid en continuïteit, dan van ouderdom en verval” (Wetenschap en Gezondheid, blz. 246).