Omhoog kijken

In onze tuin staat een grote kersenboom. Op een dag waren er twee vogels onder de boom die naar elkaar pikten om een kers die daar op de grond lag. Boven hen hing de boom vol rijpe kersen. De beide vogels voerden een kleine oorlog omdat ze niet bereid waren omhoog te kijken naar wat daar voor hen te genieten viel. En zo is het met de mensen. Velen van ons beperken hun blik  tot de grond, tot wat er zich menselijks voor onze ogen afspeelt, waarbij we gebrek, ongelijkheid, trots, agressie en onderdrukking vinden. Maar wat is het gevolg als we onze blik opheffen? Als we iets zien van onze ware verwantschap met God, en dus in de juiste relatie met onze medemens? Dan zouden we ook iets zien van de overvloed en liefde die ons zullen helpen harmonie tot stand te brengen, en niet alleen voor onszelf. We kunnen God niet waarlijk liefhebben, tenzij we onze broeder liefhebben. En in de mate waarin we God, de Vader gehoorzamen en onze broeders en zusters liefhebben zoals ze werkelijk zijn - door liefde voor de wet en door de wet van Liefde - in die mate zullen we helpen het gezin der mensen te verenigen in de harmonie van Gods grote symfonie.