Er is geen waar geluk in de stof, geen echt welzijn, geen zuivere goedheid, want het zogenaamde leven in de stof is slechts een verkeerd inzicht. Het doet er niet welke tegenslag, of hoe het zich noemt, ons pad kruist. In werkelijkheid is het er niet en is zij nergens, want God, het goede, is tegenwoordig.
Om onze gedachten te openen voor het ontvangen van de geestelijke waarheid, is het soms helpend om het beeld van een volkomen vrijheid in ons dagelijks leven voor ogen te houden, elk beletsel, elke hinderpaal, elke moeilijkheid, een omstandigheid, een mens of ons eigen-ik, als weggevaagd te beschouwen en onszelf te zien als vrij om te komen en te gaan, vrij om te spreken, vrij om te zijn en ons eigen werk te vinden, voorzien van voldoende middelen om daarheen te reizen, waar we zouden moeten zijn en dat in blakende gezondheid en in volle kracht. Wat zouden wij dan doen? Wat zou onze hoogste beweegreden, onze hoogste bezieling zijn?
Wanneer wij dat beeld overdacht hebben, kunnen wij in ootmoed bidden, dat God onze ogen openen zal, zoals Hij de ogen van Eliza’s dienstknecht opende, opdat wij mogen zien, dat de waarheden aan de zijde van gezegend geluk, van nuttig-zijn en van vruchtbaar-zijn in het goede, meer zijn dan de dwalingen, die tegen ons schijnen te zijn, en dat wij in letterlijke zin nu vrij zijn om al het goede te verwezenlijken, dat altijd aan de mens in Gods gelijkenis behoord heeft en altijd aan hem behoren zal. Het kwade, de hinderpalen, belemmeringen en alles, wat vooruitgang en nuttig-zijn in de weg staat, is niet een persoon, noch een plaats, noch een ding. Wat is het dan? Niets anders dan dwaalgeloof, dat wij vervangen kunnen door het ware, geestelijke bewustzijn. In werkelijkheid staat ons niets in de weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten